Persoonlijke groei in maart.
Maart is een beetje een tussen-in maand. Het is geen winter meer, maar ook nog geen lente.
De winter is voor mij de tijd van rust, stilte, naar binnen keren. Het ideale moment om te bedenken wat ik wil veranderen in mijn leven en een beetje te reflecteren. Ben ik nog blij met mijn werk, mijn huis, mezelf en hoe alles verloopt in mijn gezin?
Aan het einde van de winter ben ik daar ook wel een beetje klaar mee. Het begint te kriebelen, ik ben toe aan iets nieuws, aan licht en lucht, aan verandering.
De lente is voor mij de tijd van groeien en bloeien. Ik geniet enorm van de eerste zonnige dagen, de krokussen en sneeuwklokjes in mijn tuin en het feit dat het weer langer licht is. Het is tijd voor nieuwe dingen, misschien een nieuw kapsel, een nieuwe outfit, nieuwe planten in de tuin en de ideale tijd om nieuwe dingen te gaan leren.
Maar maart zit daar een beetje tussenin. Er zijn dagen dat de zon er is en er zijn dagen met regen of natte sneeuw. Je kunt nog niet echt in de tuin aan de slag, al begint het wel te kriebelen.
Ik wandel elke dag en ik zag dat de tuinders bij ons in de wijk al begonnen zijn met de voorbereidingen. Ze zijn aan het opruimen, schoonmaken en schuren. Alle oude kapotgevroren planten en spullen gaan de tuin uit, er worden dingen gerepareerd en er wordt ruimte gemaakt. Ruimte voor de lente, voor nieuwe dingen. En ze zaaien voor in hun kassen.
En daar is maart dan ook de ideale maand voor! Maart is de maand van opruimen, afscheid nemen van het oude en ruimte maken voor het nieuwe. Maart is de maand waarin we allemaal weer in actie komen, al is het misschien nog een beetje voorzichtig.
Hoe gaat dat bij jou?
Ben jij nog blij met je werk, je huis en hoe de dingen verlopen in je gezin? Zit je lekker in je vel? Of is het tijd om op te ruimen en je voor te bereiden op iets nieuws, iets voor te zaaien?
Als jij ook stappen wil gaan zetten deze lente, bijvoorbeeld door aan je persoonlijke ontwikkeling te werken, aan je vorm, iets nieuws te leren of iets anders aan te gaan pakken, dan heb je daar natuurlijk wel tijd voor nodig. Tijd voor jezelf en ruimte om lekker aan de slag te gaan met al je plannen.
Ik heb een hele leuke tip voor je. Op deze website kun je veel blogs lezen met inspiratie, maar je kunt hier ook een gratis magazine downloaden. Dit magazine heet Spring en staat vol tips en inspiratie over tijd vrij maken voor jezelf. Als je hem nu download, heb je hem vandaag nog in je inbox. Aanrader!
Ik wens je een hele fijne dag,
Pauline.
Goede voornemens voor het nieuwe jaar.
Het is winter, de dagen zijn kort en vaak ook koud en nat. Ik zal eerlijk toegeven dat de winter nooit mijn favoriete seizoen is geweest. En toch geeft de winter ons ook kansen en mogelijkheden. De winter is namelijk de ideale tijd om eens stil te staan en naar binnen te keren. In plaats van altijd maar aan staan en door rennen, het is ook goed om af en toe stil te staan, te voelen en na te denken.
Sommige mensen noemen het 'goede voornemens bedenken', maar je zou het ook kunnen zien als doelen stellen, of dromen over het nieuwe jaar. Uiteindelijk zijn doelen en voornemens gewoon dromen met een deadline.
Hoe was 2022 voor jou?
In het bedrijfsleven, je werk of binnen je eigen bedrijf, is het heel normaal om af en toe te evalueren en te reflecteren. Wat gaat er goed? Wat kan er beter? En hoe ga je dat aanpakken?
Moeders nemen vaak niet de tijd om te evalueren en reflecteren. Terwijl dat juist zo waardevol is! Sta eens stil bij jezelf, in je rol als moeder. Wat gaat er goed? Wat vind je moeilijk? Waar lig je wakker van?
Hoe maak je van 2023 een fantastisch jaar?
En na het reflecteren en evalueren is het goed om na te denken over jouw plannen voor 2023. Als jij stilstaat bij jezelf, als moeder, over een jaar. Waar zou je dan willen staan? Wat zou je graag anders of beter willen doen? Wat zou je willen leren en waar heb je hulp bij nodig?
Stil staan en terug kijken.
Het is niet altijd makkelijk om te reflecteren op onszelf als moeder. Vaak zeggen mensen; als je maar je best doet, dan is het goed genoeg! Maar is dat wel zo? Is het wel nodig om altijd ‘je best’ te doen? Of is het ook oké om juist jezelf te blijven? En heb jij afgelopen jaar je kinderen gegeven wat je ze kunt geven? Is dat voldoende, of hebben ze nog meer nodig om zich te ontwikkelen tot gelukkige volwassenen? Heb je jezelf gegeven wat je nodig had? Had je voldoende rust, plezier, uitdaging en ruimte om jezelf te ontwikkelen?
In dit blog vind je al heel veel vragen. Vragen die jou verder kunnen helpen bij het terugkijken en het maken van plannen voor 2023. Dat kan ook een beetje overweldigend zijn. Daarom heb ik hieronder 10 vragen voor je opgeschreven waarmee je zou kunnen beginnen. Neem er de tijd voor en schrijf je antwoorden op in een schriftje.
1. Wat was voor jou afgelopen jaar het leukste moment met je kind(eren)?
2. Wat was voor jou afgelopen jaar het leukste moment zonder je kind(eren)?
3. Welke beslissing heb je afgelopen jaar genomen, of wat heb je verandert, waar je nu heel blij mee bent?
4. Waar heb je spijt van?
5. Wat vond je het moeilijkste moment dit jaar? Waar lag je wakker van. Of waar piekerde je veel over?
6. Waar wil je in 2023 mee stoppen, of wat wil je minder gaan doen?
7. Wat wil je in 2023 anders aan gaan pakken?
8. Waar wil je komend jaar meer tijd aan gaan besteden?
9. Wat zou je kunnen doen in 2023 om een relaxter/ gelukkiger moeder te worden?
10. Wat heb je nodig om zo te worden? Wie of wat kan je daarbij helpen?
Als je het lastig vindt om deze dingen op te schrijven, kun je ze ook tekenen. Of je maakt een moodboard waarin je foto’s en afbeeldingen plakt. Zorg in elk geval dat je een momentje voor jezelf pakt om even stil te staan deze winter. Zodat je helder krijgt waar je nu staat en waar je naartoe wilt. Want voor je het weet is het jaar weer voorbij gevlogen en heb je spijt dat je niet eerder actie hebt ondernomen. Er verandert alleen iets, als jij in actie komt.
Ik wens je alvast een heel gelukkig 2023!
Liefs,
Pauline.
PS. Wil je graag hulp om een ontspannen moeder te worden? Stuur mij dan een berichtje. Ik ben pedagoog en coach voor moeders en we kunnen altijd een gratis gesprek in plannen om te kijken hoe ik je verder kan helpen.
De beste opvoed-methode
Er is geen één kant er klare opvoedmethode die werkt.
Zo. Ik gooi het er meteen maar even in. Maar het is echt waar, er is niet één opvoedmethode die werkt voor iedereen. Kijk maar eens naar het lijstje hieronder, waar je allemaal uit zou kunnen kiezen:
Verschillende opvoedmethodes:
• Natuurlijk ouderschap (behoeftes van het kind)
• Verbindend gezag en geweldloos verzet (aanwezigheid, de-escaleren)
• De Gordonmethode (positief communiceren)
• Dolfijn ouderschap (spelend leren)
• Onvoorwaardelijk ouderschap (liefde, maar geen complimenten)
• RIE (niet betuttelen)
• Omdenken in de opvoeding (denk in mogelijkheden niet in problemen)
• Triple P (positief en veel complimenten)
• How2talk2kids (niet straffen en belonen, maar communiceren)
En zo kan ik nog wel even doorgaan..
Misschien spreekt een van de methodes jou aan, misschien ook helemaal niet. Of misschien past een mix veel beter bij jouw gezin.
Veel pedagogen en coaches gebruiken wat zij zelf de beste methode vinden.
Er zijn veel pedagogen en coaches die kiezen voor een methode en zij bieden deze aan aan al hun cliënten. Ik niet. Ik ben pedagoog en coach voor moeders, ik ken de verschillende opvoedmethodes en ik weet dat de beste methode is; de methode (of combinatie van methodes) die past bij jouw gezin.
De lijst met opvoedmethodes doet me trouwens denken aan een ander lijstje:
• Intermittent fasting
• Oerdieet
• Low-carb
• Ketogeen
• Anabolisch dieet
• Paleo
• Raw food
Precies! Dit zijn methodes om af te vallen. En die twee lijstjes hebben dus een ding met elkaar gemeen: er is niet één methode die werkt voor iedereen. Er is geen ‘one size fits all’. Net zoals er geen beste methode is om af te vallen, is er geen beste methode om op te voeden.
Als mij als pedagoog dus gevraagd wordt welke ‘opvoedmethode’ het beste is. Daar kan ik daar dus geen antwoord op geven.
Wat ik wel doe is samen met de ouder(s) op zoek gaan naar de opvoedstijl die het beste bij hen past. Een opvoedstijl kan natuurlijk ook voor een deel aansluiten bij een bekende opvoedmethode. Maar (helaas) is er nergens een kant-en-klare handleiding die beschrijft hoe iedereen het beste zijn of haar kind op kan voeden. Net zoals er (helaas) geen handleiding is waar iedereen gegarandeerd slank en gezond mee wordt.
Zelf ben ik het afgelopen jaar 10 kilo afgevallen, zonder dieet. Ik kreeg wel hulp en steun van een hele fijne diëtist, om te ontdekken wat bij mij past.
En ik heb twee geweldige pubers, die ik tot nu toe best goed (al zeg ik het zelf) heb opgevoed, zonder opvoedmethode, maar met een fijne opvoedstijl. De kunst is om open te staan voor hulp en adviezen en vervolgens eruit te pikken wat voor jou werkt en goed voelt.
Vind je dat lastig? Ik help je er graag bij! (Bij het ontdekken welke opvoedstijl bij jou past, niet bij het afvallen 
) Als jij me een mailtje stuurt, dan mail of bel ik je terug.
Het geheim van ontspannen opvoeden.
Wil jij ook ontspannen opvoeden; een betere balans, meer tijd voor jezelf, rust in huis, meer plezier en energie bij het opvoeden?
Dan help ik je daar graag mee! Je bent al op de juiste plek, want op deze website kun je alvast een beginnetje maken, door mijn gratis magazine te lezen.
Online webinars over ontspannen opvoeden en lekker leven.
Ook geef ik regelmatig online webinars. Op Instagram, Facebook of LinkedIn kondig ik steeds een nieuwe datum aan, dus volg me op een van deze socials als je denkt dat een webinar iets voor jou kan zijn.
Veel moeders die ik spreek zijn moe. Ze hebben steeds minder plezier in het opvoeden en hebben soms ruzie met hun partner of hun ex over wat de beste aanpak is. Ze vragen zich af; doe ik het wel goed? Ze willen de sfeer graag verbeteren, zichzelf als moeder verbeteren, maar stellen hulp vragen nog even uit, omdat het spannend is, of tijd of energie kost die ze niet hebben. Of ze weten niet waar te beginnen. Jammer! Want juist verandering uitstellen kost je onnodig veel tijd en energie.
Speciaal voor moeders geef ik gratis online webinars. In zo'n webinar leg ik je uit hoe je in 5 stappen:
- meer tijd voor jezelf creëert
- beter je grenzen kunt aangeven
- meer balans en rust in huis krijgt
- meer grip krijgt op je emoties
- ontdekt welke opvoedstijl bij jou past
- meer energie en plezier ervaart bij het opvoeden
Het levert altijd meer op, dan dat het je kost.
Natuurlijk kost een webinar bijwonen je ook tijd en energie. Maar ik beloof je, dat deze avond je veel meer energie gaat opleveren dan dat het je kost. En dat je daarna direct aan de slag kunt met de tips die je krijgt. We komen online samen met een groep vrouwen die allemaal graag relaxter willen opvoeden.
Reviews van andere moeders.
Ik gaf dit webinar al een aantal keer. Steeds met een ander thema. Een aantal reacties van moeders die erbij waren:
"Bedankt voor je webinar. Ik ga er zeker dingen uit meenemen, met name echt een plan maken om meer ballen te laten vallen."
"Thanks voor de masterclass, heel inspirerend!"
"Bedankt voor vanavond, ik ga er meteen mee verder."
"Ik ga nadenken over wat mijn kind zelf kan gaan doen en waar ik mee kan stoppen. Onze 16 jarige zou misschien zijn eigen was kunnen gaan doen."
"Ik vind dit heel lastig. Ik hou graag controle. Fijn dat je tips geeft."
"Ik heb zelf een moeilijke jeugd gehad en ben bang dat ik het daarom nu als moeder minder goed doe. Bedankt voor de inzichten die je vanochtend gaf. Hier wil ik zeker verder mee aan de slag."
"Ik weet nu wat ik moet gaan doen. Ik ben blij dat jij me ook echt verder gaat helpen. Tot snel!"
Lekker leven en ontspannen opvoeden.
Voor alle moeders die voelen dat het nu echt tijd is om hulp in te schakelen, die graag 1 op 1 coaching willen zodat ze er niet langer alleen voor staan en die enthousiast worden van heel veel tips, inspiratie en ondersteuning, heb ik een online cursus ontwikkeld. Je kunt op elk moment instappen en ermee aan de slag op een moment dat het jou goed uit komt. Lees hier meer over het traject Lekker leven en ontspannen opvoeden, met 1 op 1 coaching.
Liefs,
Pauline.
De vergeten shift; over zorgtaken en huishoudelijke taken eerlijk verdelen.
Taken verdelen binnen een relatie.
Wist je al dat stellen waarbij de zorgtaken eerlijk verdeeld zijn, gelukkiger zijn? En dat dat geldt voor zowel de mannen als de vrouwen?
In het begin van een relatie maakt het niet zoveel uit hoe de taken verdeeld zijn, dan zijn stellen vaak toch wel gelukkig met elkaar. Je wilt graag iets extra’s voor de ander doen, omdat je zo verliefd bent. Maar als een relatie langer duurt, dan kunnen er negatieve patronen insluipen. Je praat wat minder met elkaar over wat voor jou goed voelt, omdat je denkt dat de ander dat nu wel weet. Je probeert conflicten te vermijden. Of je doet dingen, omdat je ze nou eenmaal altijd doet. Als de taken niet zo eerlijk verdeeld zijn, dan kan dat aan je gaan knagen.
Ook mannen worden gelukkiger als de taken eerlijk verdeeld zijn.
Onderzoekers dachten heel lang dat als de taken goed verdeeld zijn, dat vooral vrouwen daar gelukkiger door worden. Maar dat is niet waar. Zowel mannen als vrouwen worden op de langere termijn ongelukkiger als de taken niet goed verdeeld zijn.
Voor de coronapandemie dachten veel onderzoekers dat de taken vanzelf beter verdeeld zouden worden als de mannen vaker thuis zouden werken. Maar dat is ook niet zo. Sinds de coronapandemie is er erg weinig veranderd in de taakverdeling tussen mannen en vrouwen in Nederland.
Vrouwen doen nog steeds meer dan mannen.
In ongeveer 60% van de gezinnen met een of meer kinderen op de basisschool, doet de vrouw meer zorgtaken dan de man. In ongeveer 35% van de gezinnen zijn deze taken gelijk verdeeld en bij slechts 5% van de gezinnen doet de man meer zorgtaken dan de vrouw.
Wat wel jammer is van die onderzoeken, is dat ze geen onderscheid maken in de verschillende ‘shifts’. Wist je al dat je alle taken als ouders eigenlijk kunt verdelen in drie shifts?
De drie shifts in je gezin.
De eerste shift is je werk. Dat kan je baan zijn, een eigen bedrijf, vrijwilligerswerk of een studie. Deze taken zijn meestal vrij duidelijk.
De tweede shift zijn de huishoudelijke taken. Hier vallen ook veel zorgtaken onder. Denk bijvoorbeeld aan de was, koken, opruimen, de kinderen helpen bij hun huiswerk, naar zwemles gaan en brengen en halen naar school en clubjes.
De derde shift is de meest vergeten shift: de organisatie.
Onzichtbare taken in de derde shift.
De derde shift wordt vaak vergeten, omdat het de minder zichtbare taken zijn. Het organiseren van een kinderfeestje, cadeautjes kopen voor het sinterklaasfeest, de kasten opruimen om winterkleding door zomerkleding te vervangen, de opvang regelen, een vakantie uitzoeken, een afspraak inplannen of verzetten met de dokter of de tandarts..
Juist deze derde shift kost veel ‘ruimte in je hoofd’. Het zijn taken waarbij je vooruit moet plannen, waar je over na moet denken en die je zeker niet moet vergeten. In veel gezinnen nemen de moeders deze taken op zich, zonder dat het echt gezien wordt als taak.
Hoe zijn bij jou de taken thuis verdeeld? Wie doet het meeste in de eerste, tweede en derde shift? En als je die uren allemaal bij elkaar optelt, zijn jullie dan in balans? Of is het tijd voor een goed gesprek?
Parentale burn-out (2)
In mijn vorige blog beschreef ik wat een parentale burn-out is en hoe je deze kunt herkennen. Het ging vooral over vermoeidheid, minder plezier ervaren, heftige emoties, stress en ‘je doet wat je moet doen en liever niet meer dan dat’.
Bij een ‘gewone’ burn-out, die je bijvoorbeeld ervaart door je werk, is het belangrijk dat je eerst even afstand neemt en daarna voorzichtig weer op gaat bouwen. Maar met een gezin kan dat natuurlijk niet! Je kunt niet even stoppen met moeder zijn en daarna weer langzaam beginnen, want moeder, dat ben je altijd (ook als je niet bij je kinderen bent).
Wat zijn mogelijke gevolgen van een parentale burn-out?
Behalve dat het voor jezelf, als moeder, helemaal niet prettig is om je zo te voelen, heeft een parentale burn-out nog meer mogelijke gevolgen. Omdat je niet goed in je vel zit, lukt het je misschien ook minder goed om je kinderen op te voeden. Je vindt het lastig om je eigen emoties onder controle te houden en wordt eerder boos of verdrietig dan eigenlijk je bedoeling is. Je slaapt slecht en daardoor kun je gezondheidsproblemen krijgen. Of je krijgt last van schuldgevoelens of relatieproblemen.
Liever voorkomen dan genezen.
Misschien herken jij je wel een beetje in de symptomen, maar toch niet helemaal. Dan zou het goed kunnen dat je (nog) niet burn-out bent, maar even uit balans. Dat overkomt ons allemaal wel eens. Juist moeders die bijvoorbeeld perfectionistisch zijn, zelf geen soepele jeugd hebben gehad of die niet helemaal op een lijn zitten met hun partner, zullen dit vaker ervaren.
Het belangrijkste is dat je open gaat staan voor hulp om weer in balans te komen. Dat kan steun zijn van je partner, familie of een vriendin. Het kan ook enorm helpen om een deel van alle dingen die je elke dag moet doen, te delegeren. Dat betekent dus dat je dingen moet gaan loslaten en er op moet vertrouwen dat een ander ze net zo goed kan doen als jij. Als je niet weet waar je kunt beginnen met delegeren, kan ik je in elk geval aanraden om mijn gratis magazine te downloaden dan geef ik je alvast wat concrete tips.
Als je een of meer van de dingen die ik beschreef in de vorige blog over parentale burn-out herkent, dan kan ik je ook verder helpen. Stuur me dan even een mailtje via de contactpagina, of kijk eens naar de cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden die ik aanbied. Je hoeft het namelijk niet alleen te doen, ik help je graag!
Parentale burn-out
Aan de buitenkant ziet je leven er prima uit.
Voor iedereen die mij niet kende, zag mijn leven er prima uit. We hadden een gezellig huis, twee kinderen van 3 en 5, we zijn beide hoog opgeleid, hebben een goede relatie, mijn man had een leuke baan en ik was tijdelijk gestopt met werken en volgde in de avonduren een tweede studie.
Ik zat er helemaal doorheen.
Wat bijna niemand wist, was dat ik er helemaal doorheen zat. De grootste aanleiding daarvan was dat mijn moeder plotseling overleed tijdens de kraamperiode van de jongste. Ik was toen nog maar 24 en ik kon haar op dat moment helemaal niet missen. Haar overlijden maakt bij mij ook heel veel los, over mijn eigen jeugd en opvoeding.
Mijn ouders scheidden toen ik nog een peutertje was en daarna volgden jaren en jaren van strijd en verdriet. Dat kwam juist, toen mijn moeder overleed en ik zelf kinderen kreeg, allemaal weer keihard boven.
In mijn eigen gezin liep het ook niet op rolletjes. Mijn man en ik worstelden met het verdelen van de taken en daarnaast was onze oudste een zeer pittige peuter.
Kortom, aan de buitenkant leek het prachtig, maar van binnen was ik op. Ik sliep slecht, was heel moe, huilde veel en had last van schuldgevoelens. Jaren later las ik pas over het begrip ‘parentale burn-out’ en dacht ik; misschien is dat wel wat ik heb ervaren, of waar ik erg dicht tegenaan zat.
Wat is een parentale burn-out?
Burn-out zijn, is een begrip wat je tegenwoordig veel hoort. Je zou het kunnen vertalen als ‘opgebrand zijn’. Maar met deze burn-out wordt vaak bedoeld dat je werk je teveel geworden is. Een parentale burn-out betekent eigenlijk ‘een opgebrande ouder’. Je tank is leeg, je voelt veel opvoedstress en je bent op.
Wat zijn de symptomen van een parentale burn-out?
Ouders met een parentale burn-out zijn op de eerste plaats uitgeput. Je bent zo moe, dat een nachtje goed slapen niet meer helpt, je blijft moe. Daarnaast ervaar je minder plezier en voel je soms een afstand tot je kinderen en/ of je partner.
Soms vliegt het je aan en wil je het liefst weg van je gezin, want je hebt het gevoel dat alles je teveel is. Je doet wel wat je moet doen, natuurlijk zorg je ervoor dat je kinderen in hun verzorging niets tekort komen, maar je kunt het niet opbrengen om meer dan dat te doen.
Je ervaart veel stress en daardoor ben je sneller emotioneel. Misschien word je sneller boos of juist verdrietig, dan eigenlijk nodig is. Als je er eens goed over nadenkt ben je helemaal niet meer wie je was, voordat je kinderen kreeg. Je bent jezelf kwijt geraakt.
Ik heb mijn leven weer op de rit.
Nu ben ik tien jaar verder en heb ik mijn leven weer op de rit. De peuters van toen, zijn de pubers van nu. Mijn man en ik hebben al jaren een goede taakverdeling en het verlies van mijn moeder (en inmiddels ook mijn vader) heeft een plaatsje gekregen. Ik weet natuurlijk niet zeker of ik een parentale burn-out gehad heb, maar nu ik er zo op terug kijk, herken ik wel veel van de symptomen.
Mijn missie.
Nu is het mijn missie om andere moeders te helpen. Als pedagoog weet ik hoe ontzettend belangrijk het is dat jij als moeder goed in je vel zit, zodat je ook een goede opvoeder en moeder kunt zijn. Kun je daar wat steun bij gebruiken? Stuur me gerust een berichtje.
In mijn volgende blog lees je meer over een parentale burn-out voorkomen en wat je kunt doen als je denkt dat je een parentale burn-out hebt.
Zomervakantie tips
Zomervakantie, super leuk!
De zomervakantie staat weer voor de deur. En.. ik heb een leuk nieuwtje voor je!
Veel moeders kijken er naar uit.. Zes weken geen kinderen naar school brengen en halen, zes weken geen clubjes, geen verdwenen gymtassen en ook geen kinderfeestjes. Zes weken geen topo of boekenkringen oefenen. Zes weken geen, of veel minder, zorgafspraken. Waarschijnlijk zelf ook een paar weken geen werk.
Zomervakantie, een uitdaging?
Maar er zijn ook veel moeders die er tegenop kijken.. Zes weken geen clubjes, geen school, geen ingeplande activiteiten, veel minder ritme. En dus ook zes weken de kinderen en je partner veel meer om je heen, dan je gewend bent en minder ruimte om je eigen dingen te doen.
Veel gezinnen gaan er ook een paar weken tussenuit. Aan de ene kant heerlijk, twee weken kamperen in Frankrijk, maar aan de andere kant ook een uitdaging. Vooraf moet er al veel geregeld en ingepakt worden. Iedereen is moe van werk en school en dan opeens.. zitten we al die dagen op elkaars lip gezellig te doen. Dat gaat niet altijd even relaxed en soepel natuurlijk.
Heftige emoties horen erbij.
In mei stond ik nog op een camping in Limburg en op een camping hoor en zie je veel van andere gezinnen. Kinderen die gillen, huilen en stampvoeten. Moeders die wanhopig uitroepen “ik ben er helemaal klaar mee!” Dat is heel normaal, dat overkomt ons allemaal.
Maar wat kun je eraan doen?
Mijn eerste tip is: accepteer en laat los. Als je verwachtingen erg hoog zijn (we gaan op vakantie naar een prachtige locatie, iedereen is blij, de zon schijnt, ik ga al mijn boeken uitlezen), dan valt het waarschijnlijk tegen. Als je accepteert dat jij en je kinderen even moeten wennen aan de nieuwe omgeving, het nieuwe ritme en het nieuwe eten, valt het waarschijnlijk mee. Vooral de eerste twee dagen van de vakantie plannen wij het liefste zo min mogelijk, dan gaan we even acclimatiseren.
Mijn tweede tip is: bereid de vakantie een beetje voor. Bedenk vooraf wat dingen die jullie kunnen gaan doen in verschillende situaties. Wat kun je doen als je in een enorme file terecht komt, als het ineens bloed heet wordt, als het de hele dag regent?
Het is ook slim om voor de vakantie wat speelgoed op te ruimen (bijvoorbeeld in dozen op zolder) en dan elke week wat speelgoed af te wisselen. Dan is het aanbod wat kleiner, waardoor ze makkelijker tot spelen komen en voelt het speelgoed ook steeds weer nieuw. Wist je al dat er ook speel-o-theken zijn, waar je voor een zacht prijsje speelgoed kunt lenen?
Mijn derde tip: vergeet jezelf niet. Wat heb jij nodig om relaxed de vakantie door te komen? Waar word jij blij van? Waar kun je jezelf op trakteren deze zomer? Waar kun je een momentje voor jezelf regelen, of juist even samen met je partner?
Mijn laatste tip: download mijn gratis magazine Spring! Dit magazine staat vol tips in inspiratie om tijd voor jezelf vrij te maken. Je krijgt van mij dan het magazine meteen in je inbox, zodat je vandaag nog een momentje voor jezelf kunt regelen.
Ik wens je een hele fijne zomervakantie!
Doen waar je van houdt.
Waar houd ik van?
In mijn vorige blog schreef ik dat ik 8 jaar geleden op een punt kwam dat ik even helemaal niet meer wist wat ik wilde. Ik wist wel heel goed wat ik niet wilde.
Moeilijk om keuzes te maken.
In die periode zijn we ook verhuisd en ik weet nog goed dat ik bij elke keuze die we moesten maken, zoals de kleuren op de muur en het soort vloer, tegen mijn man zei; “ja prima hoor, doe maar wat jij leuk vindt”. Hij wist gelukkig ook wel wat ik niet wilde en het resultaat was best prima.
Ik wist ook helemaal niet meer wat ik wilde met mijn werk. Ik was gestopt met werken als lerares en in de avonduren verder gaan studeren om pedagoog te worden. De opleiding was enorm interessant, maar er waren ook dingen waar ik me niet helemaal in kon vinden. Zo waren sommige docenten op de universiteit wel erg enthousiast over diagnoses stellen (labeltjes plakken). Ik kon me daar niet altijd in vinden en ik wist dat ik ook dat, niet wilde.
Leef jij nog, zoals je zelf wilt?
Maar wat wilde ik dan wel? Op de eerste plaats wilde ik vooral dat mijn kinderen gelukkig zijn. Dat ze zich in vrijheid, maar met duidelijke grenzen, kunnen ontwikkelen. Dat ze ruimte krijgen om te ontdekken, te proeven, fouten te maken en te leren. Ik wil dat ze leren hun eigen keuzes te maken en te doen waar ze blij van worden. Dat ze zichzelf mogen zijn.
Alleen deed ik dat zelf toen niet.
En dat is precies waar het achteraf niet goed ging. Pas later ontdekte ik dat de belangrijkste sleutel in opvoeden is: voorleven. Wat je doet, is zoveel belangrijker dan wat je zegt.
Als jij gelukkig bent, dan zien en voelen je kinderen dat en is de kans groot dat zij ook gelukkiger worden.
En dus is het belangrijk dat, wanneer je voelt dat er iets moet veranderen in je gezin, je begint bij jezelf. Ik heb een lange weg afgelegd de afgelopen jaren. Tientallen boeken gelezen, een traject gevolgd bij een psycholoog voor het verwerken van dingen uit het verleden, uren en uren gepraat met mijn partner en vriendinnen en een coachingstraject gevolgd.
Nu gaat het supergoed met mij. Ik weet weer wat ik wil, waar ik van houd en wat ik belangrijk vind. Ik heb weer ruimte om, naast de begeleiding van de kinderen, ook zelf te leven. Te doen waar ik energie van krijg, waar ik blij van word! En ik zie het terug in mijn gezin.
Ik help nu ook andere moeders om te ontdekken wat ze willen, waar ze ook alweer van houden en hoe ze dat echt kunnen leven. Kijk maar eens op de pagina Lekker leven en ontspannen opvoeden.
Voor mij begon het allemaal met de vraag: “waar houd ik van?” Nog steeds maak ik lijstjes van dingen waar ik van houd en, het belangrijkste, dan ga ik die dingen ook doen.
Lukt het jou om te doen waar je van houdt?
Ik word 40!
Nog vier maanden en dan gaat het echt gebeuren. Ik kom er niet onderuit, of ik wil of niet, het gebeurt. In mijn hoofd zit al een aftelkalender. Nog een jaar, een half jaar, nog vier maanden... En dan word ik 40!
Nog 4 maanden en dan word ik veertig!
Ik zou liegen als ik zeg dat het me niks doet. Niet dat ik het echt erg vind om ouder te worden. 40 is een prima leeftijd. Ik ben vooral dankbaar dat ik er ben, dat ik gezond ben en dat ik een heel leuk en vrij leven heb. Eigenlijk ben ik best heel tevreden. Maar toch. Ik word 40. En elke keer als er een persoonlijke ‘decenniumwisseling’ op de kalender staat krijg ik het op mijn heupen. Dat doe ik niet bewust, maar het gebeurd wel. Ik wil graag iets nieuws, iets anders.
20 jaar geleden..
Toen ik 19 was en 20 werd, zat ik op de pabo. Ik leefde helemaal niet het leven van een gemiddelde student, want ik woonde al samen. In een eengezinswoning met ruimte voor gezinsuitbreiding. En hoewel het een leuke tijd was en hij een prima vriend, groeiden we uit elkaar. We waren ‘high school sweethearts’, maar niet ‘meant to be’. Kort daarna verbrak ik na 7 jaar de relatie en begon helemaal opnieuw. In een klein studentikoos-achtig huisje.
En 10 jaar geleden..
Toen ik 29 was en 30 werd, had ik inmiddels een andere partner, een ander huis en twee kinderen van 3 en 4. Maar we waren nog niet getrouwd. Ik stapte op mijn 29e in het huwelijksbootje met de leukste en de liefste. Dat moest trouwens wel in de meivakantie, tussen mijn colleges door. Want ik had ook besloten op opnieuw te gaan studeren en volgde colleges aan de universiteit, met bijbehorende tentamens.
En nu is het zo ver, ik ben bijna veertig.
Nu ben ik 39. En wat heb ik dit jaar gedaan? Ik heb mijn baan in het onderwijs opgezegd. En ik ben voor mezelf begonnen. Weer een grote stap, weer tijd voor iets nieuws, tijd voor verandering. En ik word daar zo blij van! Nieuwe dingen ontdekken, uitproberen, onderzoeken en nieuwe dingen leren. Ik ga moeders helpen om veel meer ontspannen op te voeden. En ik wil graag een paar kilo afvallen.
Wie weet wat ik ga doen, zodra ik 49 word?
Maar voor nu kijk ik toch met een beetje weemoed naar de aftelkalender. Nog 122 nachtjes en dan ben ik jarig.
Dit artikel schreef ik in mei 2022. Benieuwd hoe het nu met me gaat en wat er allemaal veranderd is sindsdien? Weten of het afvallen gelukt is? Neem dan een kijkje op de over mij pagina.
Echt op de hoogte blijven? Volg me dan op Facebook of Instagram!
