Voorbereiden in maart.

Maart is een beetje een tussen-in maand. Het is geen winter meer, maar ook nog geen lente.

De winter is voor mij de tijd van rust, stilte, naar binnen keren. Het ideale moment om te bedenken wat ik wil veranderen in mijn leven en een beetje te reflecteren. Ben ik nog blij met mijn werk, mijn huis, mezelf en hoe alles verloopt in mijn gezin?

Aan het einde van de winter ben ik daar ook wel een beetje klaar mee. Het begint te kriebelen, ik ben toe aan iets nieuws, aan licht en lucht, aan verandering.

De lente is voor mij de tijd van groeien en bloeien. Ik geniet enorm van de eerste zonnige dagen, de krokussen en sneeuwklokjes in mijn tuin en het feit dat het weer langer licht is. Het is tijd voor nieuwe dingen, misschien een nieuw kapsel, een nieuwe outfit, nieuwe planten in de tuin en de ideale tijd om nieuwe dingen te gaan leren.

Maar maart zit daar een beetje tussenin. Er zijn dagen dat de zon er is en er zijn dagen met regen of natte sneeuw. Je kunt nog niet echt in de tuin aan de slag, al begint het wel te kriebelen.

Ik wandel elke dag en ik zag dat de tuinders bij ons in de wijk al begonnen zijn met de voorbereidingen. Ze zijn aan het opruimen, schoonmaken en schuren. Alle oude kapotgevroren planten en spullen gaan de tuin uit, er worden dingen gerepareerd en er wordt ruimte gemaakt. Ruimte voor de lente, voor nieuwe dingen. En ze zaaien voor in hun kassen.

En daar is maart dan ook de ideale maand voor! Maart is de maand van opruimen, afscheid nemen van het oude en ruimte maken voor het nieuwe. Maart is de maand waarin we allemaal weer in actie komen, al is het misschien nog een beetje voorzichtig.

Hoe gaat dat bij jou?

Ben jij nog blij met je werk, je huis en hoe de dingen verlopen in je gezin? Zit je lekker in je vel? Of is het tijd om op te ruimen en je voor te bereiden op iets nieuws, iets voor te zaaien?

Als jij ook stappen wil gaan zetten deze lente, bijvoorbeeld door aan je persoonlijke ontwikkeling te werken, aan je vorm, iets nieuws te leren of iets anders aan te gaan pakken, dan heb je daar natuurlijk wel tijd voor nodig. Tijd voor jezelf en ruimte om lekker aan de slag te gaan met al je plannen.

De cursus “Meer tijd voor jezelf”, is dan een echte aanrader. In deze cursus ga je een maand aan de slag met jezelf. Eerst ga je stilstaan bij wat je wilt veranderen, je gaat dingen opruimen en loslaten, ruimte maken, een concreet plan uitwerken en natuurlijk ook direct de eerste stappen zetten. Je creëert op een supersimpele manier, binnen een paar lessen, tijd voor jezelf, waardoor je ruimte krijgt om dingen te doen waar je blij van wordt en die belangrijk zijn voor jou.

Wat ook leuk is aan deze cursus is dat je vandaag nog kunt beginnen en daarna ermee aan de slag gaat op momenten dat het jou uit komt. Geen vaste dagen of tijden, maar inloggen zodra je een kwartiertje over hebt. Je kunt er sneller doorheen vliegen, of juist wat meer tijd nemen. Net wat voor jou prettig is.

Alle informatie over deze cursus vind je op mijn website. Mocht je daarna nog vragen hebben, stuur me dan gerust een mailtje!

Ik wens je een hele fijne dag,

Pauline.

Feestdagen

Van Sint Maarten tot Oud en Nieuw, van half november tot en met 1 januari, het lijkt soms wel een groot feest. Supergezellig, superleuk, maar soms ook supervermoeiend...

Ik heb een paar tips voor je, om de feestdagen relaxed door te komen:

1. Less is more. Vooral rondom Black Friday en in de periodes voor Sinterklaas en Kerst lijkt het wel alsof de spullen gratis de winkel uitvliegen.
   Bedenk ook dat alles wat je koopt ook een plekje moet krijgen in je huis. Het moet schoongemaakt, onderhouden of gerepareerd worden. En dat kost ruimte, tijd en geld.
   Kies daarom liever voor een paar echt fijne cadeaus, dan een enorme stapel. Dat geeft rust in je huis en in je hoofd.
   
2. Less is more geldt ook voor je afspraken. Je hoeft natuurlijk niet naar het sinterklaasfeest/ de kerstborrel van je werk, het werk van je partner, de tennisclub, het wijkgebouw, op school en bij je ouders.
   Het mag wel, maar het hoeft echt niet. "Nee, dank je", is ook een antwoord.
   
3. Maak goede afspraken met de mensen waarmee je samen een feest viert. Voor kinderen is het vaak leuker als ze 1 soort speelgoed krijgen en daar allerlei uitbreidingen op, dan allerlei verschillende dingetjes waar je weinig mee kunt. Dus liever een dierentuin van Duplo en dan van opa, oma, ooms en tantes allemaal een paar dieren, dan een klein doosje Duplo, een doosje Lego, een doosje Playmobil en een doosje Kapla.
   Als er uitgebreid gegeten wordt, kun je ook alle gasten vragen om een gerechtje mee te nemen. Dat scheelt jou tijd in de keuken en je proeft nog eens iets nieuws.
   
4. Als je er goed over nadenkt hebben we in december maar 4 feestdagen; Sinterklaas, Eerste en Tweede Kerstdag en Oudjaarsdag.
   Je kunt er ook voor kiezen om op deze 4 dagen helemaal los te gaan en de rest van de maand een stapje terug te doen. Ook beter voor je portemonnee en de lijn.
   
5. Tot slot; vergeet jezelf niet! Neem af en toe een momentje om lekker je hoofd leeg te maken, even bij te tanken. Net zoals onze telefoons en laptops moeten we zelf ook af en toe aan de lader om optimaal te blijven functioneren.
   Dus, zet uit die telefoon en ga lekker een uurtje in bad, op de bank met een goed boek of maak een lange wandeling.
   Als je zelf op tijd oplaadt, heb je veel meer energie en plezier in de dingen die je doet.

Gastblog Sofie

Mijn dochter Sofie zit in vwo 3 en dat betekent dat ze ook af en toe snuffelstage mag lopen. In oktober liep ze twee dagen stage bij mij. We hebben samen een fotoshoot gedaan en ze heeft een mooie blog geschreven, over Sinterklaas:

Sinterklaas in ons gezin

Ik weet het nog heel goed, het was pakjesavond en (toen nog) zwarte piet had de zak met cadeautjes tegen de deur gelegd, waardoor die niet meer open kon. Samen met mijn broer hebben we hem door een kiertje voor de deur weg weten te duwen. Gekke pieten ook altijd!

Elk jaar was de zak van Sinterklaas ergens in het huis of in de tuin verstopt, en mijn grote broer en ik gingen die zoeken. Als we de zak hadden gevonden gingen we samen cadeautjes uitpakken en gedichten lezen.

Toen ik in groep 5 zat legde mijn moeder me uit hoe het allemaal echt zat. Ik vind dat ze dat erg goed aangepakt had. Ze zei niet dat het allemaal nep was of iets dergelijks, ze vertelde me dat het een toneelstuk is die we elk jaar spelen. Dat was een uitleg die erg goed bij mij paste, aangezien we op dat moment in de auto zaten op de terugweg van mijn theaterles. 

Ik denk dat het belangrijk is dat ouders op tijd “het geheim” aan hun kinderen vertellen, zodat ze het niet op school horen, maar dat betekent niet dat je het niet dat je het niet gepast kan doen. Je moet het aanpassen op je kinds interesses, bij mij dus theater. 

Hoe ga je Sinterklaas daarna vieren?

Wij vieren Sinterklaas nog steeds elk jaar, maar nu zitten er ook cadeautjes van de kinderen voor de ouders in de zak. Ook zetten we onze schoenen niet meer twee keer per week, maar doen we als de intocht is geweest af en toe iets in elkaars schoen.

Ik vind dat erg leuk, aangezien ik gek ben op het schrijven van gedichten en die dus vaak in mijn gezinsleden hun schoen doe, samen met wat pepernoten. Sinterklaas is leuk voor alle leeftijden, het hoeft niet altijd 'schoentje zetten, liedje zingen' te zijn.

Het is belangrijk dat je het grote geheim op tijd vertelt, maar wel op een strategische manier en moment, dus niet vlak voor de intocht. Ook is het goed als je het uitlegt op een manier dat makkelijk voor jouw kind te begrijpen is en goed bij hem of haar past.

Meer tijd voor jezelf

In mijn vorige blog, over de herfstvakantie, kondigde ik het al aan: ik ben bezig met heel veel leuke nieuwe dingen. Door die vrije week kreeg ik weer nieuwe inspiratie en na de vakantie ben ik meteen vol aan de slag gegaan. En daar krijg ik zoveel energie van!

Afgelopen weken heb ik een vragenlijst rond laten gaan, die ingevuld is door tientallen moeders. Aan iedereen die daaraan heeft meegedaan: bedankt! Wat vooral opviel is dat veel moeders te weinig tijd voor zichzelf hebben. Eerst komen de kinderen, het werk, de partner en het huishouden. Daarna soms ook nog mantelzorg, vrijwilligerswerk en een studie. En daarna, ja daarna, komen zij zelf pas.

Ook zijn er veel moeders die 'op papier' wel voldoende tijd hebben voor zichzelf, maar dat niet zo voelen. Omdat dat uurtje zomaar ineens voorbij vliegt, terwijl je scrolt op je socials, of omdat je snel nog even wat klusjes of een boodschapje doet. Heel herkenbaar!

Maar wat is het belangrijk dat wij, als moeders, af en toe tijd voor onszelf nemen. Tijd om op te laden, om weer nieuwe energie en inspiratie op te doen. Tijd voor dingen die jij zelf echt leuk vindt om te doen. Dat maakt je namelijk ook weer een leukere moeder!

Vind jij het ook lastig om tijd voor jezelf vrij te maken? En als het wel lukt, om dan ook echt van die tijd te genieten? Dan wil ik je uitnodigen voor mijn nieuwe webinars "Meer tijd voor jezelf", op 15 november en 15 december 2022.

Daarnaast is mijn nieuwe e-book "Mama staat even uit." bijna klaar om gepubliceerd te worden. Iedereen die meedeed aan de vragenlijst, krijgt hem vandaag al in haar inbox als bedankje. En natuurlijk kun je hem vanaf 9 november ook op mijn site downloaden.

Kortom.. veel leuke dingen waarmee ik heel veel moeders mee wil inspireren om meer tijd voor zichzelf vrij te maken. Zodat je straks tijd hebt om dingen te doen waar jij echt blij van wordt en energie van krijgt, zodat je meer plezier ervaart en een vrolijke moeder kunt zijn voor je kinderen.

Houd mijn socials in de gaten voor de aankondiging van nieuwe webinars!

Liefs,

Pauline.

Opvoed-methodes

Er is geen één kant er klare opvoedmethode die werkt.

Zo. Ik gooi het er meteen maar even in. Maar het is echt waar, er is niet een opvoedmethode die werkt voor iedereen. Kijk maar eens naar het lijstje hieronder:

• Natuurlijk ouderschap (behoeftes van het kind)

• Verbindend gezag en geweldloos verzet (aanwezigheid, de-escaleren)

• De Gordonmethode (positief communiceren)

• Dolfijn ouderschap (spelend leren)

• Onvoorwaardelijk ouderschap (liefde, maar geen complimenten)

• RIE (niet betuttelen)

• Omdenken in de opvoeding (denk in mogelijkheden niet in problemen)

• Triple P (positief en veel complimenten)

• How2talk2kids (niet straffen en belonen, maar communiceren)

En zo kan ik nog wel even doorgaan..

Het doet me denken aan een ander lijstje:

• Intermittent fasting

• Oerdieet

• Low-carb

• Ketogeen

• Anabolisch dieet

• Paleo

• Raw food

En die twee lijstjes hebben een ding met elkaar gemeen: er is niet één methode die werkt voor iedereen. Er is geen ‘one size fits all’.

Als pedagoog wordt mij regelmatig gevraagd welke ‘opvoedmethode’ het beste is. Daar kan ik geen antwoord op geven.
Wat ik wel doe is samen met de ouder(s) op zoek gaan naar de opvoedstijl die het beste bij hen past. Een opvoedstijl kan natuurlijk ook voor een deel aansluiten bij een bekende opvoedmethode. Maar (helaas) is er nergens een kant-en-klare handleiding die beschrijft hoe iedereen het beste zijn of haar kind op kan voeden. Net zoals er (helaas) geen handleiding is waar iedereen gegarandeerd slank en gezond mee wordt.

Zelf ben ik het afgelopen jaar 10 kilo afgevallen, zonder dieet. Ik kreeg wel hulp en steun van een hele fijne diëtist, om te ontdekken wat bij mij past.

En ik heb twee geweldige pubers, die ik tot nu toe best goed (al zeg ik het zelf) heb opgevoed, zonder opvoedmethode. De kunst is om open te staan voor hulp en adviezen en vervolgens eruit te pikken wat voor jou werkt en goed voelt.

Vind je dat lastig? Ik help je er graag bij! (Bij het ontdekken welke opvoedstijl bij jou past, niet bij het afvallen ) Als jij me een mailtje stuurt, dan mail of bel ik je terug.

De vergeten shift

Wist je al dat stellen waarbij de zorgtaken eerlijk verdeeld zijn, gelukkiger zijn? En dat dat geldt voor zowel de mannen als de vrouwen?

In het begin van een relatie maakt het niet zoveel uit hoe de taken verdeeld zijn, dan zijn stellen vaak toch wel gelukkig met elkaar. Je wilt graag iets extra’s voor de ander doen, omdat je zo verliefd bent. Maar als een relatie langer duurt, dan kunnen er negatieve patronen insluipen. Je praat wat minder met elkaar over wat voor jou goed voelt, omdat je denkt dat de ander dat nu wel weet. Je probeert conflicten te vermijden. Of je doet dingen, omdat je ze nou eenmaal altijd doet. Als de taken niet zo eerlijk verdeeld zijn, dan kan dat aan je gaan knagen.

Onderzoekers dachten heel lang dat als de taken goed verdeeld zijn, dat vooral vrouwen daar gelukkiger door worden. Maar dat is niet waar. Zowel mannen als vrouwen worden op de langere termijn ongelukkiger als de taken niet goed verdeeld zijn.

Voor de coronapandemie dachten veel onderzoekers dat de taken vanzelf beter verdeeld zouden worden als de mannen vaker thuis zouden werken. Maar dat is ook niet zo. Sinds de coronapandemie is er erg weinig veranderd in de taakverdeling tussen mannen en vrouwen in Nederland.

In ongeveer 60% van de gezinnen met een of meer kinderen op de basisschool, doet de vrouw meer zorgtaken dan de man. In ongeveer 35% van de gezinnen zijn deze taken gelijk verdeeld en bij slechts 5% van de gezinnen doet de man meer zorgtaken dan de vrouw.

Wat wel jammer is van die onderzoeken, is dat ze geen onderscheid maken in de verschillende ‘shifts’. Wist je al dat je alle taken als ouders eigenlijk kunt verdelen in drie shifts?

De eerste shift is je werk. Dat kan je baan zijn, een eigen bedrijf, vrijwilligerswerk of een studie. Deze taken zijn meestal vrij duidelijk.

De tweede shift zijn de huishoudelijke taken. Hier vallen ook veel zorgtaken onder. Denk bijvoorbeeld aan de was, koken, opruimen, de kinderen helpen bij hun huiswerk, naar zwemles gaan en brengen en halen naar school en clubjes.

De derde shift is de meest vergeten shift: de organisatie.

De derde shift wordt vaak vergeten, omdat het de minder zichtbare taken zijn. Het organiseren van een kinderfeestje, cadeautjes kopen voor het sinterklaasfeest, de kasten opruimen om winterkleding door zomerkleding te vervangen, de opvang regelen, een vakantie uitzoeken, een afspraak inplannen of verzetten met de dokter of de tandarts..

Juist deze derde shift kost veel ‘ruimte in je hoofd’. Het zijn taken waarbij je vooruit moet plannen, waar je over na moet denken en die je zeker niet moet vergeten. In veel gezinnen nemen de moeders deze taken op zich, zonder dat het echt gezien wordt als taak.

Hoe zijn bij jou de taken thuis verdeeld? Wie doet het meeste in de eerste, tweede en derde shift? En als je die uren allemaal bij elkaar optelt, zijn jullie dan in balans? Of is het tijd voor een goed gesprek?

Parentale burn-out

Voor iedereen die mij niet kende, zag mijn leven er prima uit. We hadden een gezellig huis, twee kinderen van 3 en 5, we zijn beide hoog opgeleid, hebben een goede relatie, mijn man had een leuke baan en ik was tijdelijk gestopt met werken en volgde in de avonduren een tweede studie.

Wat bijna niemand wist, was dat ik er helemaal doorheen zat. De grootste aanleiding daarvan was dat mijn moeder plotseling overleed tijdens de kraamperiode van de jongste. Ik was toen nog maar 24 en ik kon haar op dat moment helemaal niet missen. Haar overlijden maakt bij mij ook heel veel los, over mijn eigen jeugd en opvoeding.
Mijn ouders scheidden toen ik nog een peutertje was en daarna volgden jaren en jaren van strijd en verdriet. Dat kwam juist, toen mijn moeder overleed en ik zelf kinderen kreeg, allemaal weer keihard boven.
In mijn eigen gezin liep het ook niet op rolletjes. Mijn man en ik worstelden met het verdelen van de taken en daarnaast was onze oudste een zeer pittige peuter.

Kortom, aan de buitenkant leek het prachtig, maar van binnen was ik op. Ik sliep slecht, was heel moe, huilde veel en had last van schuldgevoelens. Jaren later las ik pas over het begrip ‘parentale burn-out’ en dacht ik; misschien is dat wel wat ik heb ervaren, of waar ik erg dicht tegenaan zat.

Wat is een parentale burn-out?

Burn-out zijn, is een begrip wat je tegenwoordig veel hoort. Je zou het kunnen vertalen als ‘opgebrand zijn’. Maar met deze burn-out wordt vaak bedoeld dat je werk je teveel geworden is. Een parentale burn-out betekent eigenlijk ‘een opgebrande ouder’. Je tank is leeg, je voelt veel opvoedstress en je bent op.

Wat zijn de symptomen van een parentale burn-out?

Ouders met een parentale burn-out zijn op de eerste plaats uitgeput. Je bent zo moe, dat een nachtje goed slapen niet meer helpt, je blijft moe. Daarnaast ervaar je minder plezier en voel je soms een afstand tot je kinderen en/ of je partner.
Soms vliegt het je aan en wil je het liefst weg van je gezin, want je hebt het gevoel dat alles je teveel is. Je doet wel wat je moet doen, natuurlijk zorg je ervoor dat je kinderen in hun verzorging niets tekort komen, maar je kunt het niet opbrengen om meer dan dat te doen.
Je ervaart veel stress en daardoor ben je sneller emotioneel. Misschien word je sneller boos of juist verdrietig, dan eigenlijk nodig is. Als je er eens goed over nadenkt ben je helemaal niet meer wie je was, voordat je kinderen kreeg. Je bent jezelf kwijt geraakt.

Nu ben ik tien jaar verder en heb ik mijn leven weer op de rit. De peuters van toen, zijn de pubers van nu. Mijn man en ik hebben al jaren een goede taakverdeling en het verlies van mijn moeder (en inmiddels ook mijn vader) heeft een plaatsje gekregen. Ik weet natuurlijk niet zeker of ik een parentale burn-out gehad heb, maar nu ik er zo op terug kijk, herken ik wel veel van de symptomen.

Zomervakantie tips

Zomervakantie

De zomervakantie staat weer voor de deur. En.. ik heb een leuk nieuwtje voor je!

Veel moeders kijken er naar uit.. Zes weken geen kinderen naar school brengen en halen, zes weken geen clubjes, geen verdwenen gymtassen en ook geen kinderfeestjes. Zes weken geen topo of boekenkringen oefenen. Zes weken geen, of veel minder, zorgafspraken. Waarschijnlijk zelf ook een paar weken geen werk.

Maar er zijn ook veel moeders die er tegenop kijken.. Zes weken geen clubjes, geen school, geen ingeplande activiteiten, veel minder ritme. En dus ook zes weken de kinderen en je partner veel meer om je heen, dan je gewend bent en minder ruimte om je eigen dingen te doen.

Veel gezinnen gaan er ook een paar weken tussenuit. Aan de ene kant heerlijk, twee weken kamperen in Frankrijk, maar aan de andere kant ook een uitdaging. Vooraf moet er al veel geregeld en ingepakt worden. Iedereen is moe van werk en school en dan opeens.. zitten we al die dagen op elkaars lip gezellig te doen. Dat gaat niet altijd even relaxed en soepel natuurlijk.

In mei stond ik nog op een camping in Limburg en op een camping hoor en zie je veel van andere gezinnen. Kinderen die gillen, huilen en stampvoeten. Moeders die wanhopig uitroepen “ik ben er helemaal klaar mee!” Dat is heel normaal, dat overkomt ons allemaal.

Maar wat kun je eraan doen?

Mijn eerste tip is: accepteer en laat los. Als je verwachtingen erg hoog zijn (we gaan op vakantie naar een prachtige locatie, iedereen is blij, de zon schijnt, ik ga al mijn boeken uitlezen), dan valt het waarschijnlijk tegen. Als je accepteert dat jij en je kinderen even moeten wennen aan de nieuwe omgeving, het nieuwe ritme en het nieuwe eten, valt het waarschijnlijk mee. Vooral de eerste twee dagen van de vakantie plannen wij het liefste zo min mogelijk, dan gaan we even acclimatiseren.

Mijn tweede tip is: bereid de vakantie een beetje voor. Bedenk vooraf wat dingen die jullie kunnen gaan doen in verschillende situaties. Wat kun je doen als je in een enorme file terecht komt, als het ineens bloed heet wordt, als het de hele dag regent?

Het is ook slim om voor de vakantie wat speelgoed op te ruimen (bijvoorbeeld in dozen op zolder) en dan elke week wat speelgoed af te wisselen. Dan is het aanbod wat kleiner, waardoor ze makkelijker tot spelen komen en voelt het speelgoed ook steeds weer nieuw. Wist je al dat er ook speel-o-theken zijn, waar je voor een zacht prijsje speelgoed kunt lenen?

Mijn derde tip: vergeet jezelf niet. Wat heb jij nodig om relaxed de vakantie door te komen? Waar word jij blij van? Waar kun je jezelf op trakteren deze zomer? Waar kun je een momentje voor jezelf regelen, of juist even samen met je partner?

Mijn laatste tip: download mijn e-book ‘tien tips: tijd voor jezelf’. Je krijgt van mij dan het e-book meteen in je inbox, zodat je vandaag nog een momentje voor jezelf kunt regelen.

Tot slot heb ik nog een leuk nieuwtje voor je: mijn tweede e-book staat online! Ik geef je zeven tips voor de zomer. Uiteraard zijn de e-books gratis en kun je je uitschrijven voor mijn maillijst wanneer je dat wilt.

Ik wens je alvast een hele fijne vakantie!

Jezelf kwijt

Mijn man en ik hangen samen op de bank en bingewatchen de miniserie “Maid” op Netflix. Deze serie gaat over een jonge vrouw die, met haar kindje, haar partner ontvlucht. Daarna probeert ze om weer een leven op te bouwen, door keihard te gaan werken als schoonmaakster. Er zijn momenten dat alles goed lijkt te gaan en dan zijn er weer momenten dat alles instort.

In een bepaalde aflevering staat Alex, de hoofdrolspeelster, in een weggeefwinkel om kleding uit te kiezen. Een andere moeder probeert haar aan te moedigen om iets leuks voor zichzelf uit te kiezen. Maar dat valt nog helemaal niet mee. Om Alex te helpen vraagt ze haar: wat is je lievelingskleur? En Alex valt stil. Dan zegt de andere moeder: het geeft niet dat je dat niet meer weet. Voor de meesten van ons duurt het een paar weken voordat we onze lievelingskleur weer herinneren. En ze helpt Alex met een paar ‘basics’ de winkel weer uit.

Het doet me denken aan een moment in mijn eigen leven. Het moment dat ik mezelf even helemaal kwijt was, zonder dat ik het doorhad. Ik was met mijn dochter in een tuincentrum, vlak voor Kerst 2013. We liepen samen door de afdeling met kerstversiering. Bij elke afdeling zag ik wel iets wat leuk zou zijn voor iemand. Kijk, die oranje bal, die zal je broer prachtig vinden! En die met roze glitters, die vind jij vast mooi! En kijk daar, een neushoorn, echt iets voor papa. En wat dacht je van die poezenhanger? Echt iets voor Marion. En deze.. die zou oma mooi gevonden hebben. Zo klets ik wat tegen mijn dochter en zij luistert en kijkt. Dan vraagt ze opeens: mama, welke versiering is echt iets voor jou?

En ik val stil. Want tussen al die honderden, nee duizenden, versieringen heb ik geen idee meer wat ik zelf mooi vind. Niet welke kleur, niet welke vorm, niet of ik ooit nog wel een kerstboom wil versieren. In de vijf jaar daarvoor ben ik een keer verhuisd, heb ik twee kinderen gekregen, plotseling afscheid moeten nemen van mijn moeder en ben ik verder gaan studeren. Mijn leven bestaat op dat moment overdag uit zorgen voor twee kleuters en in de avond rouwen en studeren. Ik ben mezelf helemaal kwijt. Ik weet niet meer wie ik ben en erger nog, ik weet niet meer wie ik wil zijn.

Nu is het ruim 8 jaar na dat moment. In de afgelopen jaren ben ik weer verhuisd, heb ik afscheid moeten nemen van mijn vader, ben ik afgestudeerd, getrouwd, van baan gewisseld, nog een keer afgestudeerd, nog een keer van baan gewisseld en ja, er was een pandemie. Uiteindelijk heb ik mijn baan opgezegd om voor mezelf te beginnen. Voor mezelf. Want nu is alles anders. Ik weet nu weer wie ik ben, wie ik wil zijn en ook wat mijn lievelingskleur is. Ik weet waar ik naartoe ga.

Gamen en schermtijd

Mag ik nog even dit level uitspelen? Ah toe.. nog 5 minuten. Maar iedereen in mijn klas mag veel meer gamen dan ik! Het is niet eerlijk!

Youtube, Videoland, Disney+, Netflix, Tiktok, Instagram, tablet, telefoon, Switch, Playstation.. er is ook zoveel keus en er zijn zoveel verleidingen! Veel ouders hebben regelmatig strijd met hun kinderen over schermtijd. En ook hier is het langere tijd een bron van irritatie geweest.

In de media wordt ook regelmatig gesproken over schermtijd. Meestal zijn het negatieve verhalen. Steeds meer kinderen krijgen problemen met hun ogen of hun nek en rug. Kinderen spelen te weinig buiten. Kinderen worden agressief van sommige videogames. Steeds meer kinderen zijn verslaafd aan sociale media. Maar is dat wel echt zo?

Laten we vooropstellen dat “te veel” natuurlijk nooit goed is. Het is belangrijk dat een kind zich op veel vlakken ontwikkeld en dus ook veel verschillende dingen ontdekt en doet. Door buiten te spelen ontwikkelen ze bijvoorbeeld een goed evenwicht, een goede conditie en sterke spieren. Door met vriendjes te spelen leren ze sociale vaardigheden. Door boeken te lezen, verbeteren ze hun taalgevoel. Maar ook ‘beeldschermen’ hoort thuis in dit rijtje.

Door gamen krijgen kinderen een beter ruimtelijk inzicht en een sneller reactievermogen. Het kan een beroep doen op hun creativiteit en ze kunnen hun Engels verbeteren, om maar een paar voordelen te noemen. En er zijn nog veel meer voordelen te noemen!

Betekent dit dat elk kind elke dag op een scherm zou moeten zitten? Nee, dat hoeft zeker niet. Want veel van de vaardigheden die ze achter een scherm leren, kunnen ze ook op een andere manier leren. Maar die schermen zijn zeker niet alleen maar slecht voor ze en kunnen echt iets toevoegen.

Ik heb een masterclass opgenomen en op Youtube gezet, zodat elke ouder deze gratis kan kijken op een moment dat het goed uitkomt. De masterclass duurt een half uur en ik ga uitgebreid in op de voordelen en nadelen van gamen, streamen, sociale media en programmeren. Daarnaast sta ik stil bij de risico’s en de signalen die je kunt herkennen bij verslaving. Tot slot hebben we het over schermtijd, want hoeveel uur per dag is nou eigenlijk normaal? En ik geef aan het einde nog drie tips die je verder kunnen helpen bij het maken van goede afspraken met je kind.

Je vindt de masterclass hier: https://youtu.be/JyUGin7kND4

Ik ben heel benieuwd hoe het bij jullie thuis gaat. Levert schermtijd vaak gezeur op, of hebben jullie afspraken waar je kind zich goed aan houdt? Houdt jouw kind meer van gamen, van sociale media of van streamen? En kijk je wel eens mee met je kind?

Laat het me weten via het contactformulier of geef een reactie onder de masterclass op Youtube!