It takes a village to raise a child.
“It takes a village to raise a child” is een Afrikaanse uitdrukking die vaak gebruikt wordt om duidelijk te maken, dat je een gemeenschap nodig hebt om een kind op te voeden. Je doet het niet in je eentje, maar samen met de mensen om je heen.
Ik heb geen village, ik doe het helemaal alleen.
“Ik heb geen village, ik doe het helemaal alleen”, verzuchtte laatst een moeder die ik sprak. Dat zorgde ervoor dat we een interessant gesprek kregen over het fenomeen “It takes a village to raise a child.”
Wat ze bedoelde was dat ze vond dat ze weinig steun kreeg van de mensen om haar heen. Haar ouders konden niet oppassen, haar vrienden boden zelden hulp aan. En dat kan er natuurlijk voor zorgen dat je je best alleen voelt als moeder.
Iedereen heeft een “village to raise a child” om zich heen.
Iedereen heeft een “village”; mensen om je heen die invloed hebben op de opvoeding van jouw kind. Denk alleen maar aan de kraamhulp, de leidsters van de crèche of bso, de basisschoolleerkrachten, mensen van het consultatiebureau en zelfs de tandarts en eventueel andere medisch specialisten. Je voedt niet alleen op, al voelt het soms misschien wel een beetje zo.
Al deze mensen zorgen er samen voor dat jouw kind een mooie opvoeding krijgt. Ze zorgen ervoor dat je kind niet alleen in jouw “bubbel” zit en ook kennis maakt met andere meningen, geloven, visies en standpunten.
Dat is al super waardevol!
Waar vind ik meer hulp?
Als je daarnaast behoefte hebt aan meer hulp en ondersteuning, dan zijn er manieren om jouw ‘village’ uit te breiden of te versterken.
Wie zijn de mensen die jou kunnen steunen?
Het is een goed begin om eens stil te staan bij wie jij eigenlijk ziet als jouw ‘village’. Van welke mensen had je vooraf hulp verwacht en van wie krijg je het ook echt? Van familie, buren of vrienden?
En vraag je dan ook eens af wat jij (tot nu toe) doet voor die village. Immers, hulp vragen en geven, samen een village vormen, komt natuurlijk wel van twee kanten. Op welke manier heb jij zelf klaar gestaan voor anderen of wat kun jij op dit moment voor een ander betekenen? Door elkaar te helpen, versterk je de band.
Anders dan jij het zou doen? Dat is juist positief!
Als je meer hulp wilt krijgen van de mensen om je heen is het ook belangrijk dat je niet te kritisch bent. Ik hoor soms moeders vertellen dat ze iemand (een opa of oma, een buurvrouw of vriendin) niet meer vragen om op te passen, omdat diegene het anders doet dan jij zou doen. Diegene geeft te vaak een snoepje, laat je kind teveel op een scherm kijken of is juist te streng.
Maar realiseer je dan, dat juist dat ook een kracht is van het opgevoed worden door meerdere mensen. Je kind ervaart dan verschillende manieren, verschillende visies. En daarbij.. jouw manier is natuurlijk niet altijd de enige mogelijkheid.
Durf te vragen.
Wat je ook zeker gaat verder helpen is hulp vragen. Dat klinkt heel logisch, maar veel ouders wachten toch (onbewust) af totdat iemand ze komt helpen en klagen erover als dat niet gebeurd. Andere mensen hebben zelf ook een leven, met werk, activiteiten en een gezin. Wacht niet tot ze zichzelf aanbieden, maar vraag hulp. Nee heb je, ja kun je krijgen.
Vind je het hulp vragen spannend? Bedenk dan dat veel mensen een goed gevoel krijgen wanneer ze anderen helpen. Gun een ander die kans!
Wat mag het kosten?
En als laatste tip; kijk ook eens naar betaalde hulp. Met geld kom je heel ver. Je kunt extra bso dagen inkopen of oppas huren. Je kunt de boodschappen laten bezorgen. Het huishouden en het tuinonderhoud uitbesteden. Voordat je nu denkt; “ja, maar daar heb ik geen geld voor..” Kijk ook meteen even kritisch naar je prioriteiten.
Ik zeg niet dat je al die hulp in moet huren, maar een of twee dingen zijn vast wel haalbaar. Je zou ervoor kunnen kiezen om een jaar niet op zomervakantie te gaan en voor je 2000 euro vakantiegeld een jaar lang elke twee weken, twee uur per week een hulp kunnen laten komen. Je kunt ook je Netflix abonnement opzeggen en voor dat geld een jaar lang je boodschappen laten bezorgen. Het is maar waar je prioriteiten liggen.
Je kunt ook met andere ouders gaan samenwerken, dan kost het je geen geld, maar vaak wel tijd en energie. Jij past een avond op hun kinderen, zij op die van jou. Of je organiseert een breng- en haalschema voor de hockeytraining, als die er nog niet is.
Kortom, “it takes a village to raise a child” is een mooie uitdrukking, maar gaat meestal niet vanzelf. Natuurlijk zijn die mensen er wel, maar ze bellen zelden bij jou aan om zich aan te bieden. Zelf mensen helpen, de band versterken, durven vragen, moeite doen voor een ander en eventueel bereid zijn om financieel te investeren, loont zeker de moeite.
Als je zelf veel energie hebt, gaat het allemaal veel makkelijker.
Heb jij op dit moment te weinig energie om te investeren in een ‘village’? Heb je zelden een momentje voor jezelf? Zou je graag meer tijd voor jezelf willen om echt goed op te laden, zodat je daarna een energieke moeder kunt zijn?
Neem dan vandaag nog een kijkje bij Meer tijd voor jezelf. Deze korte cursus helpt je om alles blijvend anders aan te pakken. Je krijgt inzicht in hoe jij nu met je tijd en energie omgaat en hoe dat, in simpele stappen, veel effectiever kan. Super waardevol!