Hoe word ik een betere moeder?

"Elke keer dat ik een opvoedboek lees, raak ik er nog meer van overtuigd dat ik geen goede moeder ben. Ja, dat klinkt misschien overdreven, maar het voelt echt zo. Neem nou "Jagen, verzamelen, opvoeden". Ik kocht dat boek omdat iedereen op Instagram er mega positief over is. Conclusie; een goede moeder zorgt ervoor dat haar kind van jongs af aan vrijwillig taakjes in huis doet, dat je nooit boos wordt op je kind en dat je vooral geen complimentjes geeft. Nou, voor dat examen ben ik nu al gezakt."

Hoe opvoedboeken je wel verder kunnen helpen.

Als jij ook ervaart dat opvoedboeken je vooral vertellen wat je allemaal fout doet, dan is mijn eerste tip: lees geen opvoedboeken meer. Of lees ze pas als je er aan toe bent. Opvoedboeken kunnen heel inspirerend zijn, als jij als moeder al stevig in je schoenen staat, weet wat je wil en wat je nodig hebt. Dan kun je er geïnspireerd door worden of praktische tips uit halen.

Geen succes? Lees dan eerst andere boeken.

Wat we vaak willen is een eenvoudige oplossing, voor een ingewikkeld probleem. Stel, jouw kinderen vliegen elkaar constant in de haren. Ze maken voortdurend ruzie over de kleinste dingen. Dit speelt al langere tijd en je hebt al heel veel geprobeerd; straffen, belonen, boos worden.. niks werkt. Denk je dan dat een opvoedboek lezen wel de oplossing is? Ik niet.

Wat je veel beter kunt doen is eerst andere boeken lezen en aan de slag gaan met jezelf als moeder. Hoe komt het dat de kinderen niet luisteren? Heb jij misschien moeite met grenzen aangeven? Heb je in het verleden iets meegemaakt waardoor je nu liever conflicten vermijd? Of heb je te weinig energie om je kinderen goed te begeleiden? Onderzoek dat en ga daar eerst mee aan de slag.

Wat kun jij doen om een betere moeder te worden?

Sta in elk geval open om te leren. Dat noemen ze ook wel een "groei-mindset". Niemand is geboren als een perfecte moeder, iedereen doet maar wat. Maar blijf open staan om te leren en jezelf te verbeteren. Als jij goed in je vel zit, ontspannen bent, genoeg energie hebt, dan wordt het opvoeden echt veel makkelijker. Je hebt dan namelijk genoeg energie en geduld om duidelijke grenzen aan te geven, gedrag te blijven corrigeren en te onderzoeken wat werkt voor jou en jouw gezin.

Lekker leven en ontspannen opvoeden.

Dit is precies de reden waarom de cursus die ik aanbied "Lekker leven en ontspannen opvoeden" heet. En dus niet andersom: ontspannen opvoeden en lekker leven. We denken vaak; als de kinderen beter zouden luisteren, dan zou ik een leuker leven hebben. Als ik meer op 1 lijn zou zitten met mijn partner of ex, dan zou het allemaal veel makkelijker gaan. Als mijn kind geen autisme en adhd had, dan kon ik vaker tijd voor mezelf nemen.

Maar draai het eens om. Wat als je er eerst voor gaat zorgen dat jij lekker leeft? Dat je plezier hebt, tijd voor dingen die jij belangrijk en leuk vindt, genoeg energie? En dan kun je van daaruit, met die tijd en energie, weer ontspannen gaan opvoeden. Regels opstellen, gedrag corrigeren, consequent zijn, maar ook; samen leuke dingen doen, plezier maken, harmonie in je gezin ervaren. En loop je daarna nog tegen kleine en concrete probleempjes aan in je opvoeding? Dan kun je altijd dat opvoedboek er nog bij pakken.

Meer weten over mijn aanpak en de cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden? Je leest er alles over op deze pagina.

Zo krijg je meer energie!

Hoe kijk jij terug op 2023?

December is een bijzondere maand. We vieren Sinterklaas, Kerst en natuurlijk ook Oud & Nieuw. December is ook een mooie maand om even stil te staan en te reflecteren op het afgelopen jaar. Hoe was 2023 voor jou? Wat ging er goed en wat wil je graag in 2024 anders doen, als mens, als moeder, als vriendin of als partner?

In deze blog vind je 10 vragen die jou kunnen helpen om te reflecteren op het afgelopen jaar.

Een soort evaluatiegesprekje met jezelf dus. Neem er een half uurtje de tijd voor en schrijf je antwoorden ook echt op. Reflecteren geeft je inzicht en helderheid, waardoor je straks precies weet wat je wel en niet (meer) wilt in 2024.

Onderaan deze blog vind je mijn eigen reflectie op 2023. Ik hoop dat ik je kan inspireren om echt even stil te staan en terug te kijken op het afgelopen jaar.

1. Wat was voor jou een bijzonder moment in 2023? Een moment waarop je heel gelukkig of juist heel verdrietig was? Hoe kijk je daar nu op terug?

2. Waar ben je trots op of dankbaar voor?

3. Waar heb je in 2023 veel tijd aan besteed? Ben je daar tevreden over? Wat zou je eventueel in 2024 willen veranderen?

4. Hoe kijk je terug op 2023, in jouw rol als moeder? Wat ging er goed en wat zou je in 2024 anders willen doen? Ben je de moeder die je wil zijn?

5. Wat was afgelopen jaar voor jou een goede beslissing? Wat heb je anders gedaan dan voorheen, dat goed uitpakte?

6. Is er ook iets waar je spijt van hebt? Iets wat je anders had willen aanpakken?

7. Had je in 2023 ook doelen en heb je die behaald? Waarom wel of niet? Wil je deze doelen of goede voornemens meenemen naar 2024, of zijn ze afgerond?

8. Heb je in 2023 voldoende tijd besteed aan je persoonlijke ontwikkeling? Zijn er dingen die je geleerd hebt over jezelf, dingen die je veranderd hebt aan jezelf of waar je mee aan de slag bent gegaan?

9. Ben je de partner, die je graag zou willen zijn? Ging het goed in je relatie afgelopen jaar?

10. Hoe ging het afgelopen jaar op je werk (of studie, vrijwilligerswerk of mantelzorg)? Is er een goede balans geweest tussen tijd voor je werk en tijd voor je gezin? Heb je voldoende energie om alle dingen te doen die je graag wilt doen?

Mijn evaluatie van 2023:

1. Wat was voor jou een bijzonder moment in 2023? Een moment waarop je heel gelukkig of juist heel verdrietig was? Hoe kijk je daar nu op terug?

In het voorjaar van 2023 lanceerde ik mijn nieuwe cursus “Lekker leven en ontspannen opvoeden”. Ondanks de goede voorbereidingen, vond ik dat best spannend. Het leukste moment vond ik toch wel toen de eerste moeder besloot om deze cursus te kopen. Elke keer wanneer een moeder besluit om mee te doen, doe ik hier in mijn werkkamer een dansje.

Een ander bijzonder moment is dat mijn man en ik voor het eerst een nachtje weg zijn geweest, terwijl de kinderen alleen thuis bleven. Ook dat vond ik best spannend, want het is een flinke stap om je pubers voor het eerst een nacht alleen thuis te laten, maar het ging ontzettend goed. Zo goed dat we al een tweede nachtje samen weg geweest zijn!

2. Waar ben je trots op of dankbaar voor?

Ik ben heel trots op mijn gezin. Afgelopen jaar was af en toe best pittig, met een reeks ziekenhuisbezoeken voor mij en voor onze dochter. Desondanks gaat het heel goed met ons. De kinderen gaan lekker op school, mijn man is nog steeds blij met zijn vaste baan en ik geniet elke dag van de stappen die ik zet binnen mijn bedrijf, de moeders die ik verder help en de nieuwe mensen die ik ontmoet. Daar ben ik wel echt dankbaar voor.

3. Waar heb je in 2023 veel tijd aan besteed? Ben je daar tevreden over? Wat zou je eventueel in 2024 willen veranderen?

Ik besteed mijn tijd voor 90% aan dingen die echt belangrijk zijn voor mij: ons gezin, mijn bedrijf, een gezellig thuis, een lichaam waar ik me prettig in voel en rust in mijn hoofd. Daarnaast ga ik natuurlijk ook wel eens een avondje Netflixen, spreek ik af met een vriendin of zit ik een uurtje doelloos op mijn telefoon. Dat laatste zou ik echt nog minder willen doen, trouwens. Zonde van je tijd!

4. Hoe kijk je terug op 2023, in jouw rol als moeder? Wat ging er goed en wat zou je in 2024 anders willen doen? Ben je de moeder die je wil zijn?

Ja, ik ben de moeder die ik wil zijn en daar ben ik elke dag blij mee. Dat ging niet vanzelf. Tot een jaar of tien geleden heb ik hier echt mee geworsteld, maar nu kan ik oprecht ontspannen opvoeden en genieten van onze pubers. Wat natuurlijk niet wil zeggen dat hier in huis altijd alles vlekkeloos verloopt, we leren allemaal elke dag bij, maar we hebben een liefdevol en warm gezin.

5. Wat was afgelopen jaar voor jou een goede beslissing? Wat heb je anders gedaan dan voorheen, dat goed uitpakte?

Een goede beslissing was in elk geval om de kinderen nog iets meer los te laten. Ze zelf een keer te laten koken, ze zelf een planning te laten maken voor de toetsweek. Ik zit er steeds minder bovenop en dat doet mij, maar ook de kinderen, goed.

Binnen mijn bedrijf ben ik begonnen met een Facebookgroep en een WhatsAppkanaal. De Facebookgroep is echt heel leuk, daar zitten nu ruim 50 moeders in. Het WhatsAppkanaal is nog geen succes, ik weet nog niet of ik daar in 2024 mee door ga.

6. Is er ook iets waar je spijt van hebt? Iets wat je anders had willen aanpakken?

Ik heb eigenlijk zelden spijt van dingen. Ik realiseer me heel goed dat ik op dat moment de beste keuze maakte, met de kennis die ik op dat moment had. Het is vaak ook een beetje uitproberen en experimenteren. Daardoor heb ik meestal wel vrede met mijn keuzes. En zo niet.. dan kun je bijna altijd daarna wel weer iets anders kiezen. Er zijn gelukkig maar weinig dingen echt permanent in het leven.

7. Had je in 2023 ook doelen en heb je die behaald? Waarom wel of niet? Wil je deze doelen of goede voornemens meenemen naar 2024, of zijn ze afgerond?

Ja, bijna. Ik had in 2022 en 2023 het doel om in totaal 20 kilo af te vallen. Nu ik dit schrijf, begin december 2023, ben ik 19 kilo afgevallen. Nog 1 kilo te gaan.

Ook was het dit jaar mijn doel om meer zichtbaar te worden met mijn bedrijf en dat gaat gelukkig ook steeds beter. Steeds meer mensen weten mij te vinden op sociale media of via mijn website. Hoe dat er concreet in 2024 verder uit gaat zien, ga ik de komende weken nog uitwerken.

8. Heb je in 2023 voldoende tijd besteed aan je persoonlijke ontwikkeling? Zijn er dingen die je geleerd hebt over jezelf, dingen die je veranderd hebt aan jezelf of waar je mee aan de slag bent gegaan?

Jazeker. Ik besteed regelmatig tijd aan mijn persoonlijke ontwikkeling. Vooral door te lezen, te wandelen (na te denken), te praten met mijn man en vriendinnen en te evalueren. Ik stel mezelf dan kritische vragen, zoals; ben ik hier echt gelukkig mee, hoe kan ik het beter doen, wat wil ik de volgende keer anders doen?

Ik leerde over mezelf dat ik in elk geval een enorme doorzetter ben en dat ook ik soms nog wat meer mijn perfectionisme mag loslaten. Perfectionisme remt je af als je stappen wilt zetten.

9. Ben je de partner, die je graag zou willen zijn? Ging het goed in je relatie afgelopen jaar?

Ja. Ik vind dat wij een hele fijne relatie hebben. Op 1 januari zijn we alweer 19 jaar samen en we groeien nog steeds verder naar elkaar toe, terwijl er ook ruimte blijft voor onze eigen dingen. Afgelopen jaar zijn we dus voor het eerst twee keer een weekendje weg geweest, terwijl de kinderen alleen thuis bleven (voorheen brachten we ze dan naar onze schoonouders) en die momentjes samen zijn echt ontzettend waardevol. We wandelen ook bijna elke dag samen, dat is een fijn momentje om even bij te praten.

10. Hoe ging het afgelopen jaar op je werk (of studie, vrijwilligerswerk of mantelzorg)? Is er een goede balans geweest tussen tijd voor je werk en tijd voor je gezin? Heb je voldoende energie om alle dingen te doen die je graag wilt doen?

Ik ben ontzettend blij dat ik twee jaar geleden de stap heb gezet om voor mezelf te beginnen. Nu kan ik eindelijk moeders (en hun gezin) helpen zonder vaste protocollen, zonder wachtlijsten en in een vorm die echt bij mij en bij deze moeders past. Daar ben ik echt heel gelukkig mee. Bijkomend voordeel is dat ik mijn eigen tijd in plan en daardoor tijd voor mijn gezin of voor mijzelf kan vrijmaken wanneer ik dat wil. De ideale balans!

Ontdek de kracht van loslaten, webinarweek.

In de week van 13 tot en met 17 november gaf ik drie webinars over de kracht van loslaten.

Lekker leven = ontspannen opvoeden.

Als je goed voor jezelf zorgt, zit je lekkerder in je vel. Je hebt meer energie, rust in je hoofd en zelfvertrouwen en juist dat maakt je een betere moeder. In de vorige webinars hebben we het onder andere gehad over grenzen aangeven en tijd vrijmaken voor jezelf.

In mijn werk, als pedagoog en coach voor moeders, kom ik regelmatig moeders tegen met een vol hoofd, een volle agenda en veel onrust bij de kinderen of in het gezin. Ze zouden graag meer rust willen, maar ook meer plezier, meer energie en meer tijd voor zichzelf.

Loslaten geeft je rust, energie en ruimte.

Wat de moeders die ik begeleid vaak goed helpt, is leren loslaten. Loslaten lijkt soms heel moeilijk, maar kan heel eenvoudig zijn, als je weet welke stappen je moet zetten. En als je die stappen eenmaal zet, dan ervaar je direct hoeveel het je op kan leveren:

“Voordat ik startte met de cursus was ik heel druk met 100 dingen tegelijk, en had niet echt overzicht in prioriteiten. Ik wist ook niet goed hoe we thuis de taken goed konden verdelen.
Ik heb door de cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden, echt inzicht gekregen in hoe ik praktisch dingen anders kan aanpakken. De taken in huis zijn nu veel beter verdeeld. En ik zeg nu makkelijker ‘Ik heb daar geen tijd voor’ in plaats van alles naar me toe trekken.” Lisa

“Opvoeden, het enige waar geen echte opleiding voor is, we doen allemaal maar wat. Ingestapt om meer handvatten te ontvangen en de onrust hier in huis een andere draai te geven. Tijdens het doorleven van de Lekker leven & ontspannen opvoeden vallen er steeds meer dingen op hun plek. Soms doe je het al en soms is het bijschaven een betere oplossing. Alleen dat al gaf al rust.” Charlotte

Hoe loslaten mijn leven veranderde.

Loslaten heeft ook mijn eigen leven veranderd. Door spullen los te laten (van onze opgroeiende kinderen en van mijn overleden ouders), kreeg ik meer rust en ruimte in mijn hoofd en in mijn huis. Door negatieve gedachtes en overtuigingen los te laten, kon ik eindelijk voor mezelf beginnen en tegelijkertijd 19 kilo afvallen. Door mijn kinderen vaker los te laten en te stimuleren dingen zelf te doen, zie ik dat zij zelfstandiger worden en meer zelfvertrouwen krijgen.

Loslaten geeft me echt veel meer rust, ruimte, plezier en energie!

Ontdek de kracht van loslaten!

Door mijn kennis en ervaringen met jou te delen in gratis webinars, wil ik je helpen om ook ontspannen op te gaan voeden en lekkerder in je vel te zitten. Heb je de webinars gemist? Geen probleem! Ik kan je tot en met 27 november 2023 gratis de opnames toesturen. Stuur mij een berichtje via het contactformulier en ik zorg dat de opnames zo snel mogelijk naar je toe komen.

Zet je kind niet op de eerste plaats!

Als je me volgt op sociale media, weet je dat ik dit vaker zeg; zet als moeder je kind niet op de eerste plaats. In deze blog zal ik je uitleggen wat ik daar precies mee bedoel.

Veel moeders denken dat ze een goede moeder zijn, als ze hun kind of kinderen altijd op de eerste plaats zetten. Daarna volgen hun partner, hun werk, het huishouden.. en helemaal onderaan; daar plaatsen zij zichzelf als moeder.

Het klinkt misschien heel idealistisch: “Mijn kinderen staan altijd op de eerste plaats.” Of: “Ik kom later wel weer aan de beurt.” Wat deze moeders eigenlijk willen zeggen is: “Mijn kinderen zijn ontzettend belangrijk voor mij.” En die laatste uitspraak, daar kan ik me wel helemaal in vinden.

Als je de kinderen altijd op één zet en jezelf op twee, of drie of nog lager, dan maakt dat je geen betere moeder. Echt niet. Het maakt je wel moe, misschien zelfs uitgeput. Het zorgt ervoor dat je jezelf kwijtraakt en ook nog dat je het verkeerde voorbeeld geeft aan je kinderen.

Iedereen die twee of meer kinderen heeft, weet het. Als je een kind hebt gekregen, dan is dat kind op dat moment het allerbelangrijkste, aller kostbaarste wat je hebt. Je houdt voor 100% van je kind. Zodra je in verwachting bent van de tweede, vraag je je misschien wel eens af hoe dat dan moet. Zou je evenveel van het tweede kind houden, zal het tweede kind net zo belangrijk zijn?

Zodra je kind geboren is, weet je dat het waar is. Met het tweede kind komt er gewoon meer liefde bij. Het tweede kind (en het derde, het vierde) deelt gewoon de eerste plek met je eerste kind. Ze hoeven jouw liefde niet te delen, er is genoeg voor iedereen.

Dat is dus het geheim van de eerste plek! Er is heel veel plaats en het is flexibel. De eerste plaats wordt groter, naarmate je meer kinderen krijgt. Er komt meer liefde bij. Het goede nieuws is; er is daar ook een plaatsje voor jou, als moeder.

Zet jezelf, naast de kinderen, op de eerste plaats. Er is echt genoeg plek en liefde. Je geeft je kinderen niet minder liefde, omdat je jezelf ook liefde geeft. Als je goed voor jezelf zorgt, net zoals je goed voor je kinderen zorgt, dan krijg je meer energie, meer tijd voor dingen die belangrijk zijn voor jou als moeder, meer plezier, meer eigenwaarde.. de lijst is bijna eindeloos!

En een bonus is, dat je je kinderen het goede voorbeeld geeft. Je laat ze zien hoe belangrijk het is om goed voor jezelf te zorgen.

Als je jezelf op de tweede of een nog lagere plaats zet, zul je ontdekken dat je steeds minder energie en plezier ervaart. Daardoor kun je ook niet de moeder zijn, die je zo graag wilt zijn; een vrolijke, betrokken, energieke en veerkrachtige moeder.

Jezelf op de eerste plaats zetten, naast je kinderen, hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Het begint met goed voor jezelf zorgen, tijd vrijmaken voor jezelf, regelmatig iets doen waar je blij van wordt. Als je dat regelmatig doet, ervaar je vanzelf dat het je juist een betere moeder maakt.

Heb jij geen idee meer waar je blij van wordt, ben je jezelf een beetje kwijtgeraakt daar op de tweede (of nog lagere) plek? Neem eens een kijkje bij mijn cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden, ik weet zeker dat het je inspireert!

Ik stop ermee!

Kun jij wel wat meer tijd, meer energie, ruimte en plezier gebruiken? Dan is het slim om af en toe even stil te staan en te bedenken wat jij los wilt laten, waar je mee kunt stoppen.

Loslaten in de herfst.

De herfst is voor mij het ideale moment om even stil te staan en te bedenken wat ik los wil laten. Ik begin relatief eenvoudig, met het loslaten van spullen. Daarna ga ik kijken welke activiteiten ik los kan laten, waar ik mee kan stoppen. Op die manier creëer ik meer energie en ruimte en kan ik beter kiezen wat ik wel met mijn tijd wil doen.

Tien tips: waar kun je mee stoppen?

Ter inspiratie geef ik je tien suggesties van dingen waarmee je zou kunnen stoppen:

1. Doelloos scrollen op je telefoon, of zappen voor de tv. (Deze sluipt er bij mij ongewild soms toch weer in!)
   
2. Altijd als eerste je hand opsteken, als er in een groep (op school, op je werk, bij je sportclub) om hulp gevraagd wordt. Je kunt ook eerst even afwachten wat de anderen doen en bijspringen als dat echt nodig is.
   
3. Een hobby of activiteit die je al langere tijd doet, maar waar je eigenlijk niet zoveel plezier meer in ervaart. Twijfel je? Bepaal een datum waarop je definitief de knoop doorhakt en zet deze in je agenda.
   
4. Chaos. Probeer een goede structuur en routines aan te brengen in je week. Ben jij elke week weer tijd kwijt aan het zoeken naar gymschoenen, zwembroeken of bibliotheekboeken? Kies een vaste plek voor deze spullen en pak ze de avond van tevoren vast in.
   
5. Perfectionisme. Je huis schoon en opgeruimd, je kinderen hebben hun huiswerk af, er staat een gezonde maaltijd op tafel, op je werk is iedereen enthousiast over jouw bijdrage, je hebt aandacht voor iedereen die belangrijk voor je is.. het is misschien een beetje veel. Is er iets wat je iets minder vaak zou kunnen doen? Misschien een taak in het huishouden die ook wel om de dag kan, in plaats van elke dag?
   
6. Vijf keer per week naar de supermarkt gaan. Maak in het weekend een weekmenu met bijbehorende boodschappenlijst en doe nog maar een keer per week boodschappen. Het scheelt je tijd en energie. Je hoeft zelfs niet meer elke dag te bedenken wat ‘we nu weer gaan eten’.
   
7. Je mag ook kritisch kijken naar je vrienden- en kennissenkring. Van wie krijg je energie, met wie heb je vaak lol? En wie kost je vooral energie, wie is er vaak negatief? Je mag hier keuzes in maken. Je kunt best besluiten vaker met persoon A af te spreken en wat minder vaak met persoon B.
   
8. Stop met alles alleen te willen doen. Zeker als je een partner hebt, of kinderen die al wat groter zijn. Welke taken kunnen zij structureel van je overnemen? Hoe je kun je de huishoudelijke taken beter verdelen? Is er iemand anders die (betaald of tegen een wederdienst) taken van je over kan nemen?
   
9. Kijk ook eens kritisch naar de activiteiten van je kinderen. Vinden ze de clubjes waar ze op zitten nog leuk, geeft het ze energie en plezier? Of ben je wekelijks aan het trekken en duwen om ze te motiveren? Hoe vaak mogen ze per week met een vriendje afspreken, zodat het nog leuk blijft voor iedereen?
   
10. En als laatste tip: stop met jezelf voorbij rennen. Neem regelmatig een momentje voor jezelf, maak van zelfzorg een prioriteit. Als jij goed in je vel zit en voldoende energie hebt, heeft dat een positief effect op je hele omgeving.
    Vind je het lastig om tijd voor jezelf vrij te maken? Download dan gratis het magazine Spring! Daar staan tips in van mij (pedagoog) en andere moeders die je kunnen inspireren om makkelijk meer tijd voor jezelf vrij te maken.

Kies wat echt belangrijk is voor jou, zo creëer je ruimte.

Door af en toe stil te staan, te bedenken wat echt belangrijk voor je is en daarna bewuste keuzes te maken, krijg je meer energie, tijd, plezier en overzicht. Het geeft je rust en ruimte, in je agenda en in je hoofd!

Heb jij wel iets meer nodig, dan tien suggesties in een blog? Een stok achter de deur, een steuntje in de rug, iemand die in jouw persoonlijke situatie meedenkt? Zou je graag wat ondersteuning krijgen om echt meer ruimte in je hoofd en in je agenda te creëren? Wil je lekker leven en ook ontspannen opvoeden; met plezier, energie en zelfvertrouwen?

Ik help daar dagelijks moeders mee! Misschien ook iets voor jou? Kijk dan naar het traject Lekker leven en ontspannen opvoeden, of stuur me een berichtje. Ik help je er graag mee.

Loslaten in de herfst

Het is herfst. De bladeren verkleuren en vallen van de bomen. De laatste oogst wordt van het land gehaald. De dagen worden kouder en korter. Binnen steek ik weer kaarsjes aan en ik ga in de avond met een kopje thee, onder een dekentje op de bank zitten. Maar het kriebelt bij mij ook om op te gaan ruimen, weg te doen, gezellig te maken.

Wat doet de herfst met jou?

Vind je de herfst een fijn en knus seizoen? Of zie je op tegen de kortere dagen en het natte weer?

De herfst is in elk geval een fijne periode om los te gaan laten. Net zoals de bomen, die hun blaadjes loslaten, kun jij ook stilstaan en voelen wat je graag zou willen loslaten. De volgende vragen kunnen je helpen om helder te krijgen wat jij graag los zou willen laten dit seizoen:

• Welke spullen gebruik je al langere tijd niet meer? Wat kun je weggeven aan een goed doel of gewoon weggooien? Opruimen geeft lucht en ruimte voor nieuwe dingen.
• Welke activiteiten, die nu in je agenda staan, kosten je vooral energie? Zijn er afspraken, activiteiten of abonnementen bij die je liever zou willen loslaten? Waar ga je 'nee' tegen zeggen?
• Welke gewoontes heb jij, die je niet langer meer dienen? Dingen die je altijd op een bepaalde manier doet, omdat je ze nou eenmaal zo doet, maar die je niet echt verder helpen of waar je niet langer blij van wordt? Wat houdt je tegen om ermee te stoppen?
• Welke gedachtes komen steeds weer terug, maar helpen je niet verder? Kun je die gedachten ook omdenken, van een andere kant bekijken? Mag je die gedachten ook loslaten en wat gebeurt er dan?
• Welke dingen kun je niet veranderen en zal je dus (uiteindelijk) moeten accepteren?

Loslaten is altijd de tweede stap die je gaat zetten. De eerste stap is om emoties toe te laten. Je mag twijfelen, bang zijn, er tegenop zien, balen, boos of verdrietig zijn. Als je die emoties wegdrukt, zal het nog moeilijker worden om daarna los te laten.

Het kan helpen om over je emoties te praten, schrijven of tekenen, of juist flink te gaan sporten, net wat bij jou past. Pas als je de emoties echt hebt toegelaten, zal het je lukken om ook echt los te laten. Daarvoor heb je rust nodig, een momentje voor jezelf, een momentje stilstaan en voelen.

Zorg dus dat je eerst een moment van rust creëert voor jezelf. Bedenk of voel dan wat je graag los zou willen laten. Laat de emoties toe en verwerk ze door erover te praten of schrijven. Neem dan pas de laatste stap en kom in actie; ruim op, dank af, zeg nee, denk om en/ of accepteer dat het niet te veranderen is op dit moment.

Vind je het lastig om die rust te vinden, om te voelen wat echt belangrijk is voor jou en wat je wilt loslaten? Lukt het je niet goed om de stappen alleen te zetten? Ik help je er graag mee. Je kunt me altijd een berichtje sturen via het contactformulier. Dan mail of bel ik je en kijken we samen wat ik voor je kan betekenen.

Geef makkelijker je grenzen aan, met deze drie stappen.

Ik vond het moeilijk om grenzen aan te geven.

Toen ik nog een baan had in loondienst, vond ik het regelmatig heel lastig om mijn grenzen aan te geven. Ik had een contract voor 36 uur, maar werkte regelmatig 40 of meer. Dat had ook voordelen, want die overuren kon ik dan weer opnemen op een dag dat ik liever vrij wilde zijn voor de kinderen. Maar tegelijkertijd was de druk hoog. Ik had regelmatig hoofdpijn, was bijna altijd moe en om mij heen zag ik steeds vaker collega’s (tijdelijk) vertrekken met een burn-out.

Wat ging er mis bij mij en mijn collega's?

Wat waren de valkuilen waar wij, mijn collega’s en ik, intrapten? Allereerst deden we ontzettend belangrijk werk. We hielpen mensen die echt hulp nodig hadden. Mensen die, vaak zwaar getraumatiseerd, hier in Nederland weer hun leven probeerden op te bouwen met helemaal niks. En dus waren we onmisbaar, of beter gezegd; voelden we ons onmisbaar. Die mensen rekenden op ons!

Een andere valkuil was dat we elkaar van alles aanpraatten; ‘Het is nu even druk, na de audit wordt het wel weer rustiger. We moeten dit nu gewoon even afronden, daarna kunnen we weer vrije dagen opnemen. We kunnen nu echt niet minder gaan doen, juist nu drie van de zeven ziek thuis zitten. Laten we de taken van onze collega met burn-out maar onder elkaar verdelen, want een tijdelijke kracht inwerken om haar te vervangen kost ook weer energie en budget.’

Nee zeggen, met schuldgevoel en excuses.

Op een avond stond er weer een vergadering gepland en ik zag het echt niet zitten om daar ook nog naartoe te gaan. Mijn doe-lijst was eindeloos lang en er was een belangrijk project wat af moest. Na een tijdje twijfelen en met schuldgevoel, besloot ik mezelf af te melden voor de vergadering. Ik stuurde mijn collega’s een mail:

“Beste collega’s, vanavond hebben we een vergadering. Ik weet dat die vergadering belangrijk is, maar het lukt me echt niet om aanwezig te zijn. Vorige week heb ik 12 overuren geschreven en deze week zit ik alweer aan mijn max. Zoals jullie weten ben ik bezig met project A en dat moet echt volgende week af. Ik hoop op jullie begrip hiervoor.

Mochten jullie nog vragen aan mij hebben over project B, stuur me dan even een appje, dan beantwoord ik die tussendoor even. Ik zal straks nog een mailtje sturen met mijn input betreffende punt 3a, zodat jullie daar wel verder mee kunnen.

Nogmaals excuses en ik wens jullie een goede vergadering.
Groetjes, Pauline. ”

Terwijl ik op ‘verzenden’ klikte, kwam er een mail binnen van een (mannelijke) collega:

“Hoi allemaal, ik ben er vanavond helaas niet bij. Lees wel in de notulen wat ik gemist heb. Tot de volgende keer. Fijne avond, J.”

Hij zegde, net als ik, de vergadering af. Hij zei ook 'nee', maar dan zonder zich te verontschuldigen en allerlei extra werk op zich te nemen. Ik vond dat echt een leermomentje; zo kan het ook!

Hoe kan ik beter mijn grenzen aangeven?

Terugkijkend heb ik in die periode veel geleerd over het aangeven van mijn grenzen. Sindsdien pak ik het anders aan. Ik geef nu veel beter mijn grenzen aan en ik voel me zelden meer moe en heb nooit meer hoofdpijn door mijn werk.

Dat komt eigenlijk door drie simpele stappen die ik steeds weer zet:

1. Ik realiseer me nu dat ik op mijn werk vervangbaar ben, maar thuis niet. Toen de corona-crisis uitbrak was er opeens veel minder budget en stond ik, ondanks mijn vaste contract, binnen een paar maanden op straat. De projecten waar ik mee bezig was werden geschrapt of verkleind en de organisatie waar ik voor werkte draait nog steeds gewoon door. Ze konden me prima vervangen.

Thuis ben ik niet vervangbaar. Mijn kinderen rekenen op mij als moeder, mijn man vindt mij onmisbaar als partner. Voor hen ben ik echt onvervangbaar.

2. Mijn gezin staat absoluut op nummer 1, inclusief de zorg voor mezelf. Je kunt prima jezelf op één zetten, naast je kinderen en je partner. Het is heel gezellig om met z’n allen op de eerste plaats te staan! Je bent geen ‘betere moeder’ als je je kinderen alleen op de eerste plaats zet. Jij mag daar bij hen staan.

3. Ik weet nu wat ik echt belangrijk vind. Mijn gezin, mijn persoonlijke ontwikkeling, zorg voor mezelf en ook mijn werk. Werk waarin ik word uitgedaagd, mensen echt verder kan helpen en waarin ik dagelijks nieuwe dingen leer. Ik weet wat ik wil doen en waarom ik dat doe.

Stel jezelf drie belangrijke vragen, voordat je 'ja' zegt, tegen een activiteit.

Doordat ik weet wat ik wil doen en waarom ik dat doe, is het opeens veel makkelijker om grenzen aan te geven. Ik vraag mezelf af:

– Draagt deze activiteit bij aan een van de dingen die ik echt belangrijk vind?

– Draagt deze activiteit bij aan een van de doelen die ik wil behalen?

– Geeft deze activiteit me energie, plezier of een goed gevoel?

Is het antwoord op deze vragen drie keer nee? Dan zeg ik nee tegen de activiteit en ik stop ermee. Als dat echt niet kan, zoek ik een andere oplossing. Ik vraag bijvoorbeeld iemand anders (betaald of onbetaald) om deze taak van mij over te nemen.

Er zijn veel dingen waar ik inmiddels mee gestopt ben, bijvoorbeeld; strijken, boodschappen doen (ik laat ze bezorgen), doelloos scrollen op sociale media, contacten onderhouden met mensen die altijd negatief zijn en in m'n eentje alle voorbereidingen treffen voor feestdagen (doe ik nu samen met mijn gezin).

Door deze vragen steeds weer opnieuw aan mezelf te stellen, wordt het echt makkelijker om grenzen aan te geven en ook om meer tijd voor mezelf vrij te maken. Probeer het maar eens uit!

Wat zouden ze er van denken, als ik…

Persoonlijk verhaal.

Mijn moeder leed aan iets, wat ik ook wel het 'Watzoudenanderendaarvandenken-virus' noem. Bij alles wat ze deed, overwoog of wilde dacht ze eerst; wat zouden anderen daar van denken?

Op mijn 15e kreeg ik verkering met een jongen die veganist was en ik besloot toen spontaan om zelf vegetariër te worden. Mijn moeder vond dat heel interessant. Ze was altijd al bewust bezig met het milieu en gezonde voeding, maar vegetariër worden, dat vond ze lastig. 

Ze vond het wel heel goed van mij, dat ik vegetariër werd en at vanaf toen thuis zelf ook meestal vegetarisch. Dat was ook praktisch, want we woonden met z'n tweetjes. Toen ik haar vroeg waarom ze niet ook helemaal vegetariër werd zei ze; 'Ik ben 52 jaar, mensen zien me aankomen. Dat ik dan opeens vegetariër ben. Wat zouden ze daar niet van denken? Ik eet thuis wel vegetarisch.'*

Waarschijnlijk speelde ook een rol dat zij en haar vriendinnen vlak na de oorlog geboren zijn en opgroeiden met 'eten wat de pot schaft' en 'doe maar gewoon, dan doe je wel gek genoeg.' Die gedachtes remden haar af om te kiezen wat ze eigenlijk zelf graag zou willen doen.

Ook was mijn moeder twee keer getrouwd en twee keer gescheiden. En daar praatten wij niet over. Tenminste, nooit buiten de deur. Ik mocht me overal alleen voorstellen met mijn voornaam, want wat als mensen horen dat wij alle drie (mijn moeder, mijn oudere zus en ik woonden toen met z'n drietjes) een andere achternaam hadden? 

Ze zien je aankomen. Twee keer getrouwd en twee keer gescheiden. Wat zouden ze daar niet van denken?

(Dat mijn zus een flinke bos donkere krullen en bruine ogen heeft en ik blond haar een blauwe ogen, zorgde ervoor dat mensen gingen raden hoe dat kon en meestal dachten dat mijn zus geadopteerd zou zijn. In de jaren '70 en '80 waren er niet veel alleenstaande vrouwen met twee kinderen van twee vaders.)

Als ik in gesprek ben met de moeders die ik coach merk ik dat het virus van 'Watzoudenanderendaarvandenken' nog steeds even besmettelijk en aanwezig is. 

Er zijn moeders die graag thuisblijfmoeder zouden willen zijn, maar dat niet doen. Want, wat zouden anderen daarvan denken? Of ze zouden juist graag meer willen werken, een eigen bedrijf willen beginnen, willen scheiden, of juist willen trouwen met een oudere man, hun rimpels willen laten wegspuiten, open willen zijn over het pittige gedrag van hun kind.. maar ze doen het niet. 

Want.. wat zou een ander daarvan denken?

Er is maar een remedie voor dit virus en dat is een antwoord op de vraag geven.

Wat zouden anderen daarvan denken?

Helemaal niks. De meeste mensen in jouw omgeving zijn helemaal niet bezig met jou en de keuzes die jij maakt. Die zijn namelijk te druk met zichzelf.

Mensen die dichtbij jou staan willen, als het goed is, graag dat jij gelukkig bent. Zij willen dat je kiest wat jou gelukkig maakt. Echt waar. 

En stel, dat zou toch niet zo zijn. Er zijn mensen in jouw naaste omgeving die niet willen dat jij kiest waar jij gelukkig van wordt. Doet het er werkelijk toe wat die mensen denken?

Maak dus keuzes waar jij gelukkig van wordt. En laat je vooral niet remmen door het virus! Je kan dit!

* Een jaar later ging ik uit huis, ik was bijna 17. Mijn moeder werd alsnog helemaal vegetariër en bleef dat tot haar dood, 9 jaar later.

Lente, tijd voor (persoonlijke) groei.

Het is eindelijk lente. Tijd om te groeien.

Je ziet het nu niet alleen op de kalender, maar ook zodra je een stap buiten de deur zet. De zon schijnt wat vaker, bomen krijgen bloesems en de tulpen komen boven de grond. De lente is absoluut mijn favoriete seizoen. En niet alleen vanwege de prachtige natuur.

Voor mij staat de lente symbool voor groei. Het is de tijd waarin ik de ruimte voel om te groeien. Tijd voor nieuwe dingen!

Waar ik in de winter nog veel binnen bleef en nadacht over wat ik graag wil veranderen, geeft de lente kriebels om dingen echt anders aan te pakken. Dat begint met opruimen. Letterlijk, door een rondje door het huis te maken en op te ruimen. Maar ook figuurlijk. Met welke dingen wil ik graag stoppen? Welke dingen in mijn agenda wil ik graag opruimen? Welke activiteiten passen niet langer bij mij?

Opruimen geeft ruimte voor nieuwe dingen. De lente is een prachtige tijd om te beginnen met nieuwe gewoontes. Zo wandel ik sinds vorige lente elke dag een half uur. Dat bevalt me zo goed, dat ik dat zeker blijf doen.

Ook binnen mijn bedrijf zijn er deze lente veel veranderingen. Ik neem afscheid van drie cursussen en ben druk bezig met het ontwikkelen van een nieuwe cursus. Twee e-books gaan weg en er komt een nieuwe voor in de plaats. Niet zomaar een e-book, maar een magazine, vol inspiratie, tips en verhalen. Je kunt hem vanaf 21 april hier gratis downloaden.

De nieuwe cursus krijgt als thema ‘Lekker leven en ontspannen opvoeden’. Het gaat onder andere over mindset, tijd voor jezelf vrijmaken, ontspannen en grenzen aangeven. En het gaat ook over moederschap, straffen en belonen (en alternatieven daarvoor), omgaan met een kind dat snel overprikkeld is, emoties en het loslaten van je kind.

Ik kijk er echt ontzettend naar uit om deze nieuwe cursus te lanceren en hoop er honderden moeders mee te gaan verder helpen! Misschien iets voor jou? Meld je nu dan vast aan voor de (vrijblijvende) wachtlijst. Dan houd ik je op de hoogte van alle ontwikkelingen en ontvang je een leuke bonus als je straks besluit ook mee te doen.

Ik wens je een hele fijne lente,

liefs,

Pauline.