Pauline de Vries

Ontdek de kracht van loslaten, webinarweek.

In de week van 13 tot en met 17 november gaf ik drie webinars over de kracht van loslaten.

Lekker leven = ontspannen opvoeden.

Als je goed voor jezelf zorgt, zit je lekkerder in je vel. Je hebt meer energie, rust in je hoofd en zelfvertrouwen en juist dat maakt je een betere moeder. In de vorige webinars hebben we het onder andere gehad over grenzen aangeven en tijd vrijmaken voor jezelf.

In mijn werk, als pedagoog en coach voor moeders, kom ik regelmatig moeders tegen met een vol hoofd, een volle agenda en veel onrust bij de kinderen of in het gezin. Ze zouden graag meer rust willen, maar ook meer plezier, meer energie en meer tijd voor zichzelf.

Loslaten geeft je rust, energie en ruimte.

Wat de moeders die ik begeleid vaak goed helpt, is leren loslaten. Loslaten lijkt soms heel moeilijk, maar kan heel eenvoudig zijn, als je weet welke stappen je moet zetten. En als je die stappen eenmaal zet, dan ervaar je direct hoeveel het je op kan leveren:

“Voordat ik startte met de cursus was ik heel druk met 100 dingen tegelijk, en had niet echt overzicht in prioriteiten. Ik wist ook niet goed hoe we thuis de taken goed konden verdelen.
Ik heb door de cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden, echt inzicht gekregen in hoe ik praktisch dingen anders kan aanpakken. De taken in huis zijn nu veel beter verdeeld. En ik zeg nu makkelijker ‘Ik heb daar geen tijd voor’ in plaats van alles naar me toe trekken.” Lisa

“Opvoeden, het enige waar geen echte opleiding voor is, we doen allemaal maar wat. Ingestapt om meer handvatten te ontvangen en de onrust hier in huis een andere draai te geven. Tijdens het doorleven van de Lekker leven & ontspannen opvoeden vallen er steeds meer dingen op hun plek. Soms doe je het al en soms is het bijschaven een betere oplossing. Alleen dat al gaf al rust.” Charlotte

Hoe loslaten mijn leven veranderde.

Loslaten heeft ook mijn eigen leven veranderd. Door spullen los te laten (van onze opgroeiende kinderen en van mijn overleden ouders), kreeg ik meer rust en ruimte in mijn hoofd en in mijn huis. Door negatieve gedachtes en overtuigingen los te laten, kon ik eindelijk voor mezelf beginnen en tegelijkertijd 19 kilo afvallen. Door mijn kinderen vaker los te laten en te stimuleren dingen zelf te doen, zie ik dat zij zelfstandiger worden en meer zelfvertrouwen krijgen.

Loslaten geeft me echt veel meer rust, ruimte, plezier en energie!

Ontdek de kracht van loslaten!

Door mijn kennis en ervaringen met jou te delen in gratis webinars, wil ik je helpen om ook ontspannen op te gaan voeden en lekkerder in je vel te zitten. Heb je de webinars gemist? Geen probleem! Ik kan je tot en met 27 november 2023 gratis de opnames toesturen. Stuur mij een berichtje via het contactformulier en ik zorg dat de opnames zo snel mogelijk naar je toe komen.

Ik stop ermee!

Kun jij wel wat meer tijd, meer energie, ruimte en plezier gebruiken? Dan is het slim om af en toe even stil te staan en te bedenken wat jij los wilt laten, waar je mee kunt stoppen.

Loslaten in de herfst.

De herfst is voor mij het ideale moment om even stil te staan en te bedenken wat ik los wil laten. Ik begin relatief eenvoudig, met het loslaten van spullen. Daarna ga ik kijken welke activiteiten ik los kan laten, waar ik mee kan stoppen. Op die manier creëer ik meer energie en ruimte en kan ik beter kiezen wat ik wel met mijn tijd wil doen.

Tien tips: waar kun je mee stoppen?

Ter inspiratie geef ik je tien suggesties van dingen waarmee je zou kunnen stoppen:

  1. Doelloos scrollen op je telefoon, of zappen voor de tv. (Deze sluipt er bij mij ongewild soms toch weer in!)
  2. Altijd als eerste je hand opsteken, als er in een groep (op school, op je werk, bij je sportclub) om hulp gevraagd wordt. Je kunt ook eerst even afwachten wat de anderen doen en bijspringen als dat echt nodig is.
  3. Een hobby of activiteit die je al langere tijd doet, maar waar je eigenlijk niet zoveel plezier meer in ervaart. Twijfel je? Bepaal een datum waarop je definitief de knoop doorhakt en zet deze in je agenda.
  4. Chaos. Probeer een goede structuur en routines aan te brengen in je week. Ben jij elke week weer tijd kwijt aan het zoeken naar gymschoenen, zwembroeken of bibliotheekboeken? Kies een vaste plek voor deze spullen en pak ze de avond van tevoren vast in.
  5. Perfectionisme. Je huis schoon en opgeruimd, je kinderen hebben hun huiswerk af, er staat een gezonde maaltijd op tafel, op je werk is iedereen enthousiast over jouw bijdrage, je hebt aandacht voor iedereen die belangrijk voor je is.. het is misschien een beetje veel. Is er iets wat je iets minder vaak zou kunnen doen? Misschien een taak in het huishouden die ook wel om de dag kan, in plaats van elke dag?
  6. Vijf keer per week naar de supermarkt gaan. Maak in het weekend een weekmenu met bijbehorende boodschappenlijst en doe nog maar een keer per week boodschappen. Het scheelt je tijd en energie. Je hoeft zelfs niet meer elke dag te bedenken wat ‘we nu weer gaan eten’.
  7. Je mag ook kritisch kijken naar je vrienden- en kennissenkring. Van wie krijg je energie, met wie heb je vaak lol? En wie kost je vooral energie, wie is er vaak negatief? Je mag hier keuzes in maken. Je kunt best besluiten vaker met persoon A af te spreken en wat minder vaak met persoon B.
  8. Stop met alles alleen te willen doen. Zeker als je een partner hebt, of kinderen die al wat groter zijn. Welke taken kunnen zij structureel van je overnemen? Hoe je kun je de huishoudelijke taken beter verdelen? Is er iemand anders die (betaald of tegen een wederdienst) taken van je over kan nemen?
  9. Kijk ook eens kritisch naar de activiteiten van je kinderen. Vinden ze de clubjes waar ze op zitten nog leuk, geeft het ze energie en plezier? Of ben je wekelijks aan het trekken en duwen om ze te motiveren? Hoe vaak mogen ze per week met een vriendje afspreken, zodat het nog leuk blijft voor iedereen?
  10. En als laatste tip: stop met jezelf voorbij rennen. Neem regelmatig een momentje voor jezelf, maak van zelfzorg een prioriteit. Als jij goed in je vel zit en voldoende energie hebt, heeft dat een positief effect op je hele omgeving.
    Vind je het lastig om tijd voor jezelf vrij te maken? Download dan gratis het magazine Spring! Daar staan tips in van mij (pedagoog) en andere moeders die je kunnen inspireren om makkelijk meer tijd voor jezelf vrij te maken.

Kies wat echt belangrijk is voor jou, zo creëer je ruimte.

Door af en toe stil te staan, te bedenken wat echt belangrijk voor je is en daarna bewuste keuzes te maken, krijg je meer energie, tijd, plezier en overzicht. Het geeft je rust en ruimte, in je agenda en in je hoofd!

Heb jij wel iets meer nodig, dan tien suggesties in een blog? Een stok achter de deur, een steuntje in de rug, iemand die in jouw persoonlijke situatie meedenkt? Zou je graag wat ondersteuning krijgen om echt meer ruimte in je hoofd en in je agenda te creëren? Wil je lekker leven en ook ontspannen opvoeden; met plezier, energie en zelfvertrouwen?

Ik help daar dagelijks moeders mee! Misschien ook iets voor jou? Kijk dan naar het traject Lekker leven en ontspannen opvoeden, of stuur me een berichtje. Ik help je er graag mee.

Loslaten in de herfst

Het is herfst. De bladeren verkleuren en vallen van de bomen. De laatste oogst wordt van het land gehaald. De dagen worden kouder en korter. Binnen steek ik weer kaarsjes aan en ik ga in de avond met een kopje thee, onder een dekentje op de bank zitten. Maar het kriebelt bij mij ook om op te gaan ruimen, weg te doen, gezellig te maken.

Wat doet de herfst met jou?

Vind je de herfst een fijn en knus seizoen? Of zie je op tegen de kortere dagen en het natte weer?

De herfst is in elk geval een fijne periode om los te gaan laten. Net zoals de bomen, die hun blaadjes loslaten, kun jij ook stilstaan en voelen wat je graag zou willen loslaten. De volgende vragen kunnen je helpen om helder te krijgen wat jij graag los zou willen laten dit seizoen:

Loslaten is altijd de tweede stap die je gaat zetten. De eerste stap is om emoties toe te laten. Je mag twijfelen, bang zijn, er tegenop zien, balen, boos of verdrietig zijn. Als je die emoties wegdrukt, zal het nog moeilijker worden om daarna los te laten.

Het kan helpen om over je emoties te praten, schrijven of tekenen, of juist flink te gaan sporten, net wat bij jou past. Pas als je de emoties echt hebt toegelaten, zal het je lukken om ook echt los te laten. Daarvoor heb je rust nodig, een momentje voor jezelf, een momentje stilstaan en voelen.

Zorg dus dat je eerst een moment van rust creëert voor jezelf. Bedenk of voel dan wat je graag los zou willen laten. Laat de emoties toe en verwerk ze door erover te praten of schrijven. Neem dan pas de laatste stap en kom in actie; ruim op, dank af, zeg nee, denk om en/ of accepteer dat het niet te veranderen is op dit moment.

Vind je het lastig om die rust te vinden, om te voelen wat echt belangrijk is voor jou en wat je wilt loslaten? Lukt het je niet goed om de stappen alleen te zetten? Ik help je er graag mee. Je kunt me altijd een berichtje sturen via het contactformulier. Dan mail of bel ik je en kijken we samen wat ik voor je kan betekenen.

Hoe je je als moeder soms laat beïnvloeden door je omgeving. Volg je gevoel!

Een persoonlijk verhaal.

Over het algemeen kan ik wel zeggen dat ik een hele ontspannen moeder ben. Ik ben ook altijd een vrij ontspannen juf geweest. “Met jou maken ze de kachel niet aan”, kreeg ik een keer van een collega te horen. En dat is ook zo. Ik laat me niet snel op de kast jagen. Maar vorige week liep alles toch even anders dan gepland. Een persoonlijk verhaal.

Woensdagmiddag.

Mijn man en ik hadden net het hele huis een flinke poetsbeurt gegeven en lagen op de bank Netflix te kijken. Mijn mans telefoon ging en het was onze zoon. ‘Ik ben net gevallen met gym en mijn arm doet heel veel pijn. Ik kan niet naar huis fietsen. Kun je me komen halen?’. Natuurlijk, geen probleem. Man stapt in de auto en haalt zoon op.

Eenmaal thuis was hij echt een zielig vogeltje. Een zere arm en hij vertelde ook dat hij duizelig was. Ik vroeg meteen of hij op zijn hoofd was gevallen, maar dat wist hij niet meer.

Woensdagavond.

Zoon wil niet eten, maar wel belachelijk vroeg slapen. Dat zijn we niet gewend van onze puber die altijd met smaak een bord stamppot weg werkt en, als hij even de kans krijgt, het liefst opblijft tot middernacht. De arm kon hij bijna niet bewegen, ondanks het paracetamolletje. Toen hij in bed lag besprak ik met mijn man dat hij ook best een lichte hersenschudding zou kunnen hebben. We spraken af dat hij zoon even wakker zou maken zodra hij zelf naar bed zou gaan. Gewoon, om even te checken.

Woensdagnacht.

Ik word bezweet wakker. Ik droomde dat we onze zoon kwijt waren. Overal zocht ik hem en toen vond ik zijn tas aan de waterkant. Hij zou toch niet.. Ik maak man wakker en vraag hem of hij onze zoon wel gewekt heeft en hoe dat ging. Man was wel zeer relaxed: ‘ja hoor, alles was prima’, draait zich om en slaapt. Ik lig nog een tijdje wakker.

Donderdagochtend.

Ik ga bij zoon kijken. Hij is vrolijk, heeft prima geslapen, maar die arm.. die wil nog niet. Hij kan zich niet zelfstandig aankleden. Ik zie verder niks bijzonders en geef hem nog een paracetamolletje. We besluiten dat hij maar een dagje thuis moet blijven, zodat we het even aan kunnen kijken.

Donderdagochtend, een uurtje later.

Ik bel school om uit te leggen dat zoon nog niet naar school komt en waarom. De conciërge vraagt of hij veel pijn heeft (ja) of ik al bij de huisarts geweest ben met hem (nee) en of ik zeker weet dat zijn arm niet gebroken is (nee). Daarna begint ze een heel verhaal over haar dochter die een gecompliceerde breuk had toen ze 15 was. Ze wenst ons heel veel sterkte en hangt op.

Donderdagochtend, weer een uurtje later.

Ik ben gewoon een slechte moeder. Mijn gevoel zegt dat het allemaal wel goed komt. Maar misschien moet ik toch.. Gecompliceerde breuk? Ik bel de huisarts. De assistente zegt dat ze hem graag even willen zien. Weer een uur later zitten we bij de huisartsenpost. Ik voel me even helemaal niet zo ontspannen meer. Wat als het wel gebroken is? De woorden van de conciërge echoën in mijn hoofd.

Donderdagmiddag.

Niet gebroken. Natuurlijk niet gebroken. Zoon heeft ondertussen alweer een manier gevonden waarop hij wel kan gamen. ‘Kijk, als ik mijn voet op mijn bureaustoel zet en mijn arm op mijn knie, dan kan ik wel met mijn muis. Best relaxed zo!’ Ja, best relaxed lieverd.

Vrijdag.

Zoon kan wel gamen, maar nog niet zijn kamer opruimen, zijn brood smeren en al helemaal niet fietsen. Ik breng hem met de auto naar school. Hij vergeet zijn paracetamol bij het ontbijt. Als ik hem die middag ophaal, komt hij vrolijk de school uit lopen. Met zijn rugtas over zijn zere arm bungelend.

Eind goed, al goed. Ik ga weer terug in de ‘relaxte moeder modus’.

Is een goede moeder altijd consequent? Of toch niet?

"Ik zou echt veel consequenter moeten zijn. Maar hoe?"

Veel moeders die ik spreek zeggen dat ze vinden dat ze consequenter zouden moeten zijn. Maar wat bedoelen ze daar precies mee? En maakt niet consequent zijn je dan een minder goede moeder?

Verwende prinsjes en prinsesjes, of gewoon flexibel?

Consequent zijn betekent eigenlijk alleen: rechtlijnig vasthouden aan iets wat eerder afgesproken is. Als we er vanuit gaan dat dat klopt, wat is dan volgens jou het tegenovergestelde van consequent? Veel ouders noemen als tegenstelling van consequent zijn ‘verwennen’. Ouders zijn consequent naar hun kinderen, of ze verwennen hun kinderen. Ouders die niet consequent genoeg zijn, krijgen verwende prinsjes en prinsesjes. Ik zie dat anders. Ik denk dat het tegenovergestelde van consequent “flexibel” is. 

Wees duidelijk en stel regels op.

Hoe dan ook, het begint allemaal met het afspreken van een regel. Als er geen duidelijke afspraken zijn, kun je namelijk ook niet consequent of flexibel met die regel om gaan. En daar gaat het helaas al vaak mis. Ik zie vaak dat er helemaal geen regel is, of dat het kind niet weet dat er een regel is. Begin dus met duidelijk aan je kind te vertellen, laten zien en voordoen, wat de regel is. Ik zal je een voorbeeld geven: wij doen onze schoenen uit, zodra we binnen komen.

Je kunt een rekje neerzetten voor de schoenen, zodat je kind herinnerd wordt aan de afspraak. Je zult zelf elke keer je schoenen uit moeten doen bij binnenkomst, om je kind te laten zien wat de bedoeling is (voorleven). En tot slot moet je tijd en energie investeren om de nieuwe regel aan te leren, je zult je kind nog vaak moeten helpen herinneren aan de nieuwe afspraak.

Met regels kun je kiezen om consequent te zijn, of niet.

Pas wanneer de regel duidelijk is, kun je ervoor kiezen consequent om te gaan met deze regel. Dan stuur je je kind terug naar de hal, zodra hij vergeet zijn schoenen uit te doen. Maar dan is er ook ruimte om flexibel om te gaan met de regel. Bijvoorbeeld als je thuis komt en je kind moet heel nodig plassen en je zegt dat hij dan, voor deze keer, wel snel door mag lopen met zijn schoenen aan.

Zijn de regels duidelijk voor je kind?

Dus op de vraag: “Moet ik consequenter zijn?” Stel ik vaak een wedervraag: “Heb je heldere regels en zijn deze regels ook duidelijk voor je kind?” Dan kun je zelf kiezen hoe consequent je op dat moment wilt zijn.