Pauline de Vries

Hoe voorkom ik een burn-out, als moeder?

Deze week was het groot in het nieuws; TNO heeft onderzoek gedaan naar burn-outs. Daaruit blijkt dat 29% van de vrouwen, tussen 18 en 35 jaar, te maken heeft met burn-out klachten. Dat zijn er bijna 1 op de 3! En het aantal groeit, want twee jaar geleden ging het nog om 25% van de vrouwen tot 35 jaar.

Hoe herken ik een burn-out?

Om een burn-out te voorkomen is het belangrijk dat je eerst weet wat de signalen en symptomen zijn. Als je weet wat jouw signalen zijn, kun je ook op tijd ingrijpen en aan de rem trekken. Die signalen zijn voor iedereen persoonlijk. Toch is het goed om onderstaande checklist een langs te lopen:

Zijn een aantal van deze punten herkenbaar voor jou? Lees dan vooral nog even verder..

Parentale burn-out; opgebrand als moeder.

Als mensen praten over een burn-out, dan gaat het meestal ook over werk of studie. Op het werk kan de druk zo hoog oplopen, dat je overspannen of burn-out raakt. Als dat gebeurt, ligt er een heel protocol klaar. Je blijft eerst een tijdje thuis en daarna ga je langzaam weer opbouwen of uitkijken naar ander werk.

Het komt ook voor dat ouders overspannen raken van de thuis situatie. Dat noem je dan ook wel een parentale burnout. In Nederland komt dat voor bij ongeveer 3% van de ouders, meestal moeders. Er zijn geen problemen op het werk, maar juist thuis. Misschien heb je een kind met een grote zorgvraag, of lukt het je niet goed om je kind op een fijne manier op te voeden. Je vraagt je regelmatig af of je het wel goed doet als moeder en je kind vraagt van jou al je energie.
Het kan ook zijn dat je relatie uit balans is, waardoor je een aantal signalen van een mogelijke burn-out bij jezelf herkent. Je voelt je onvoldoende gezien en/ of gesteund door je partner en hebt het gevoel dat je er alleen voor staat.

Wanneer je een parentale burn-out hebt, kun je niet het standaardprotocol gebruiken voor burn-outs. Je kunt niet een tijdje geen moeder zijn en daarna weer langzaam opbouwen. Je blijft moeder, ook tijdens je herstelperiode.

Hoe kun je als moeder voorkomen dat je (helemaal) burn-out raakt?

Het belangrijkste is dat je altijd doet wat werkt voor jou en jouw gezin. Ga dus niet eindeloos opvoedboeken lezen, opvoedprogramma's kijken en jezelf vergelijken met andere moeders. Dat zal je alleen maar meer onzeker maken. Je doel is om een opvoedmethode te vinden die past bij jullie als gezin. Volg daarbij zoveel mogelijk je gevoel.

Het vinden van een passende opvoedmethode begint bij ontdekken wat belangrijk is voor jou. Wat zijn de dingen waar het voor jou om draait in het leven? Wat zijn je kernwaarden? En ook; waar krijg jij energie en plezier van?

Als je weet wat belangrijk is voor jou, kun je van die dingen een prioriteit maken en nee zeggen tegen alle andere dingen. Op die manier krijg je meer rust, ruimte, tijd en energie voor wat er echt toe doet. Het voorkomt dat je al je energie en tijd kwijt raakt aan dingen die niet belangrijk zijn voor jou en die al jouw energie opslurpen.

Je hoeft het niet alleen te doen.

Klinkt ingewikkeld? Of weet je niet waar te beginnen? Vind je het lastig om te bepalen wat jouw kernwaarden zijn, wat je belangrijk vindt als moeder en waar jij energie van krijgt? Dat is precies waar ik jou mee kan helpen, met de cursus Lekker leven en Ontspannen opvoeden. Als pedagoog en coach voor moeders heb ik een programma ontwikkeld voor moeders die graag meer rust in hun hoofd en in huis willen creëren. Moeders die misschien al een aantal van de burn-out signalen herkennen en willen voorkomen dat ze echt burn-out raken. Ik help je om de rust terug te vinden, te ontdekken wat jouw kernwaarden zijn, ik laat je zien hoe je makkelijker 'nee' kunt zeggen en ik geef je handvatten om meer ontspannen te gaan opvoeden.

Je leest alles over Lekker leven & ontspannen opvoeden op deze pagina.

Geef makkelijker je grenzen aan, met deze drie stappen.

Ik vond het moeilijk om grenzen aan te geven.

Toen ik nog een baan had in loondienst, vond ik het regelmatig heel lastig om mijn grenzen aan te geven. Ik had een contract voor 36 uur, maar werkte regelmatig 40 of meer. Dat had ook voordelen, want die overuren kon ik dan weer opnemen op een dag dat ik liever vrij wilde zijn voor de kinderen. Maar tegelijkertijd was de druk hoog. Ik had regelmatig hoofdpijn, was bijna altijd moe en om mij heen zag ik steeds vaker collega’s (tijdelijk) vertrekken met een burn-out.

Wat ging er mis bij mij en mijn collega's?

Wat waren de valkuilen waar wij, mijn collega’s en ik, intrapten? Allereerst deden we ontzettend belangrijk werk. We hielpen mensen die echt hulp nodig hadden. Mensen die, vaak zwaar getraumatiseerd, hier in Nederland weer hun leven probeerden op te bouwen met helemaal niks. En dus waren we onmisbaar, of beter gezegd; voelden we ons onmisbaar. Die mensen rekenden op ons!

Een andere valkuil was dat we elkaar van alles aanpraatten; ‘Het is nu even druk, na de audit wordt het wel weer rustiger. We moeten dit nu gewoon even afronden, daarna kunnen we weer vrije dagen opnemen. We kunnen nu echt niet minder gaan doen, juist nu drie van de zeven ziek thuis zitten. Laten we de taken van onze collega met burn-out maar onder elkaar verdelen, want een tijdelijke kracht inwerken om haar te vervangen kost ook weer energie en budget.’

Nee zeggen, met schuldgevoel en excuses.

Op een avond stond er weer een vergadering gepland en ik zag het echt niet zitten om daar ook nog naartoe te gaan. Mijn doe-lijst was eindeloos lang en er was een belangrijk project wat af moest. Na een tijdje twijfelen en met schuldgevoel, besloot ik mezelf af te melden voor de vergadering. Ik stuurde mijn collega’s een mail:

“Beste collega’s, vanavond hebben we een vergadering. Ik weet dat die vergadering belangrijk is, maar het lukt me echt niet om aanwezig te zijn. Vorige week heb ik 12 overuren geschreven en deze week zit ik alweer aan mijn max. Zoals jullie weten ben ik bezig met project A en dat moet echt volgende week af. Ik hoop op jullie begrip hiervoor.

Mochten jullie nog vragen aan mij hebben over project B, stuur me dan even een appje, dan beantwoord ik die tussendoor even. Ik zal straks nog een mailtje sturen met mijn input betreffende punt 3a, zodat jullie daar wel verder mee kunnen.

Nogmaals excuses en ik wens jullie een goede vergadering.
Groetjes, Pauline. ”

Terwijl ik op ‘verzenden’ klikte, kwam er een mail binnen van een (mannelijke) collega:

“Hoi allemaal, ik ben er vanavond helaas niet bij. Lees wel in de notulen wat ik gemist heb. Tot de volgende keer. Fijne avond, J.”

Hij zegde, net als ik, de vergadering af. Hij zei ook 'nee', maar dan zonder zich te verontschuldigen en allerlei extra werk op zich te nemen. Ik vond dat echt een leermomentje; zo kan het ook!

Hoe kan ik beter mijn grenzen aangeven?

Terugkijkend heb ik in die periode veel geleerd over het aangeven van mijn grenzen. Sindsdien pak ik het anders aan. Ik geef nu veel beter mijn grenzen aan en ik voel me zelden meer moe en heb nooit meer hoofdpijn door mijn werk.

Dat komt eigenlijk door drie simpele stappen die ik steeds weer zet:

1. Ik realiseer me nu dat ik op mijn werk vervangbaar ben, maar thuis niet. Toen de corona-crisis uitbrak was er opeens veel minder budget en stond ik, ondanks mijn vaste contract, binnen een paar maanden op straat. De projecten waar ik mee bezig was werden geschrapt of verkleind en de organisatie waar ik voor werkte draait nog steeds gewoon door. Ze konden me prima vervangen.

Thuis ben ik niet vervangbaar. Mijn kinderen rekenen op mij als moeder, mijn man vindt mij onmisbaar als partner. Voor hen ben ik echt onvervangbaar.

2. Mijn gezin staat absoluut op nummer 1, inclusief de zorg voor mezelf. Je kunt prima jezelf op één zetten, naast je kinderen en je partner. Het is heel gezellig om met z’n allen op de eerste plaats te staan! Je bent geen ‘betere moeder’ als je je kinderen alleen op de eerste plaats zet. Jij mag daar bij hen staan.

3. Ik weet nu wat ik echt belangrijk vind. Mijn gezin, mijn persoonlijke ontwikkeling, zorg voor mezelf en ook mijn werk. Werk waarin ik word uitgedaagd, mensen echt verder kan helpen en waarin ik dagelijks nieuwe dingen leer. Ik weet wat ik wil doen en waarom ik dat doe.

Stel jezelf drie belangrijke vragen, voordat je 'ja' zegt, tegen een activiteit.

Doordat ik weet wat ik wil doen en waarom ik dat doe, is het opeens veel makkelijker om grenzen aan te geven. Ik vraag mezelf af:

– Draagt deze activiteit bij aan een van de dingen die ik echt belangrijk vind?

– Draagt deze activiteit bij aan een van de doelen die ik wil behalen?

– Geeft deze activiteit me energie, plezier of een goed gevoel?

Is het antwoord op deze vragen drie keer nee? Dan zeg ik nee tegen de activiteit en ik stop ermee. Als dat echt niet kan, zoek ik een andere oplossing. Ik vraag bijvoorbeeld iemand anders (betaald of onbetaald) om deze taak van mij over te nemen.

Er zijn veel dingen waar ik inmiddels mee gestopt ben, bijvoorbeeld; strijken, boodschappen doen (ik laat ze bezorgen), doelloos scrollen op sociale media, contacten onderhouden met mensen die altijd negatief zijn en in m'n eentje alle voorbereidingen treffen voor feestdagen (doe ik nu samen met mijn gezin).

Door deze vragen steeds weer opnieuw aan mezelf te stellen, wordt het echt makkelijker om grenzen aan te geven en ook om meer tijd voor mezelf vrij te maken. Probeer het maar eens uit!

Hoe zorg je voor een superfijne Moederdag?

Zeven tips om er een hele fijne Moederdag van te maken. Ook als je partner Moederdag maar ‘commerciële onzin vindt, je puber wel iets beters te doen heeft, je kleuter op school geen moederdagcadeautje meer maakt, de kinderen bij je ex zijn, je eigen moeder er niet meer is of je geen klik hebt met je schoonmoeder.

1. Zorg dat je je verwachtingen uitspreekt. Heb je een partner en/ of een puber in huis en hoop je dat ze er dit jaar wel aan denken dat het Moederdag is? De beste tactiek is om uit te spreken wat je wilt. Noem het eens tijdens het eten, of stuur een appje naar de gezinsapp: ‘Aanstaande zondag is het weer Moederdag. Ik zou echt heel blij worden van chocolade/bloemen/een lief kaartje.’

2. Heb je tip 1 al vaker geprobeerd, maar werkt het niet? Ga dan door naar tip 4.

3. Heb je een kleuter die op school geen moederdagknutseltje meer maakt? Jammer! Maar je kunt natuurlijk wel samen fijne herinneringen maken voor of op Moederdag. Wat dacht je van samen een wildboeket gaan plukken en die op tafel zetten? Of samen een kransje vlechten voor elkaar, van madeliefjes? Samen hartjeskoekjes bakken? Of je maakt jaarlijks een leuk aandenken door samen elke Moederdag op de foto te gaan, jullie handen onder het kopieerapparaat te leggen of een lippenstiftkus op papier te drukken.

4. Gaan je partner en/ of kinderen echt niet in actie komen dit weekend, of zijn de kinderen bij je ex? Maak er zelf een super-verwen-Moederdag van. Pak pen en papier en zet een fijn muziekje op. Schrijf alles op wat je kunt bedenken, waar jij blij van wordt. Omcirkel daarna minstens drie dingen die je jezelf gaat gunnen deze Moederdag.

Wat dacht je van:

– je lievelingseten laten bezorgen

– naar de manicure/ kapper/ sauna

– een nieuw boek kopen en lezen

– je allerfijnste outfit aantrekken

– een speciale paylist maken of reeks podcasten luisteren

– een tijdschrift kopen

– je favoriete ijs/ chocolade/ koekjes in huis halen

– een mooie bos bloemen aan jezelf laten bezorgen

– jezelf trakteren op een fijn parfum of een mooie ketting

– een filmmiddag houden

Zie je jezelf al zitten in de tuin, met je favoriete muziek op, een tijdschrift bij de hand, een kopje thee en een doosje bonbons? Moeder zijn is topsport, je hebt het verdiend!

5. Is je eigen moeder overleden, zoals die van mij en mis je haar altijd een beetje extra op dit soort dagen? Ga naar een plek die positieve herinneringen bij je oproept. Ik ga zelf graag naar het graf van mijn moeder met een paar mooie plantjes. Je kunt ook een klein ritueeltje bedenken wat je elke Moederdag doet. Een kaars aansteken, bloemen in je tuin zaaien, een steen op haar graf leggen, foto’s bekijken, haar een brief schrijven. Doe wat voor jou goed voelt en voel je vooral niet verplicht om iets te doen wat niet bij je past.

6. Het leed wat schoonmoeders heet. Heb je een leuke schoonmoeder, zoals ik, dan is er weinig aan de hand. Heb je een schoonmoeder waar het minder mee klikt, onthoud dan; het is Moederdag, geen Schoonmoederdag. Maak goede afspraken met je partner. Hij kan zijn moeder ook alleen (met de kinderen) bezoeken, of jij gaat wel mee, maar niet langer dan een uur. Kies ervoor om iets te gaan doen wat je zelf ook leuk vindt, dan voorkom je ook ongemakkelijke stiltes. Misschien ook goed om te onthouden; zonder je schoonmoeder, was je partner er ook niet geweest. Dus misschien een goede reden om toch even een bloemetje voor haar te kopen ;)

7. Laat je verwachtingen los. Zie jij ook al die reclames van perfecte gezinnen op perfecte Moederdagen? Vaders die ontbijtjes op bed serveren (zonder de croissant in het bed te kruimelen), kinderen met schone kleren en prachtige knutsels, dure cadeaus? Laat dat beeld nu los. Het gaat niet om perfectie, het gaat om het gebaar. Om iets liefs. En als dat niet van een ander komt, dan mag je extra lief zijn voor jezelf (zie ook tip 4).

Ik wens je een prachtige Moederdag!

Tijd voor jezelf in de Herfstvakantie, persoonlijk verhaal.

Voor een deel van Nederland is de herfstvakantie net begonnen en voor ons net weer afgelopen. Wij hebben een heerlijke week gehad.

Vandaag zijn de kinderen weer naar school en ben ik weer aan het werk gegaan. Maar ondertussen zat ik te bedenken wat afgelopen week nou precies voor mij zo'n fijne vakantie maakte.

Op de eerste plaats dat we echt weer even tijd hadden voor elkaar. Lekker dagjes weg met het gezin. We hadden een verjaardag, gingen twee dagen naar de Efteling en ook nog een dag naar het Instagrammuseum Akwart (waar mijn dochter deze leuke foto van mij maakte). Verder hebben we veel gekletst, gelachen, uitgeslapen en lekker gegeten.

Maar wat voor mij ook heel belangrijk is: ik had tijd voor mezelf. Een avondje gezellig met mijn man en zonder kinderen, een middagje uitgebreid in bad en de Flow lezen, een lange wandeling maken.

Daarnaast heb ik ook nog gewerkt. Dat is voor mij eigenlijk ook tijd voor mezelf, voor mijn eigen bedrijf. Achter de schermen ben ik bezig met een nieuw e-book, een webinar en een nieuwe cursus.

Het onderwerp van al deze nieuwe dingen?

Tijd voor jezelf.

In de vragenlijst die ik afnam onder tientallen moeders kwam naar voren dat dat echt een punt is waar we nog aan willen werken; meer tijd voor onszelf, jezelf wat vaker op nummer 1 zetten.

Vind jij dat ook lastig? Download dan mijn nieuwe magazine "Spring!" In dit gratis magazine lees je tips van mij en van andere moeders, persoonlijke verhalen en inspiratie over tijd vrijmaken voor jezelf. Ik leg je uit waarom het zo belangrijk is (en niet egoïstisch). Als je het magazine aanvraagt, krijg je hem vandaag nog in je inbox.

De beste opvoed-methode

Er is geen één kant er klare opvoedmethode die werkt.

Zo. Ik gooi het er meteen maar even in. Maar het is echt waar, er is niet één opvoedmethode die werkt voor iedereen. Kijk maar eens naar het lijstje hieronder, waar je allemaal uit zou kunnen kiezen:

Verschillende opvoedmethodes:

• Natuurlijk ouderschap (behoeftes van het kind)

• Verbindend gezag en geweldloos verzet (aanwezigheid, de-escaleren)

• De Gordonmethode (positief communiceren)

• Dolfijn ouderschap (spelend leren)

• Onvoorwaardelijk ouderschap (liefde, maar geen complimenten)

• RIE (niet betuttelen)

• Omdenken in de opvoeding (denk in mogelijkheden niet in problemen)

• Triple P (positief en veel complimenten)

• How2talk2kids (niet straffen en belonen, maar communiceren)

En zo kan ik nog wel even doorgaan..

Misschien spreekt een van de methodes jou aan, misschien ook helemaal niet. Of misschien past een mix veel beter bij jouw gezin.

Veel pedagogen en coaches gebruiken wat zij zelf de beste methode vinden.

Er zijn veel pedagogen en coaches die kiezen voor een methode en zij bieden deze aan aan al hun cliënten. Ik niet. Ik ben pedagoog en coach voor moeders, ik ken de verschillende opvoedmethodes en ik weet dat de beste methode is; de methode (of combinatie van methodes) die past bij jouw gezin.

De lijst met opvoedmethodes doet me trouwens denken aan een ander lijstje:

• Intermittent fasting

• Oerdieet

• Low-carb

• Ketogeen

• Anabolisch dieet

• Paleo

• Raw food

Precies! Dit zijn methodes om af te vallen. En die twee lijstjes hebben dus een ding met elkaar gemeen: er is niet één methode die werkt voor iedereen. Er is geen ‘one size fits all’. Net zoals er geen beste methode is om af te vallen, is er geen beste methode om op te voeden.

Als mij als pedagoog dus gevraagd wordt welke ‘opvoedmethode’ het beste is. Daar kan ik daar dus geen antwoord op geven.
Wat ik wel doe is samen met de ouder(s) op zoek gaan naar de opvoedstijl die het beste bij hen past. Een opvoedstijl kan natuurlijk ook voor een deel aansluiten bij een bekende opvoedmethode. Maar (helaas) is er nergens een kant-en-klare handleiding die beschrijft hoe iedereen het beste zijn of haar kind op kan voeden. Net zoals er (helaas) geen handleiding is waar iedereen gegarandeerd slank en gezond mee wordt.

Zelf ben ik het afgelopen jaar 10 kilo afgevallen, zonder dieet. Ik kreeg wel hulp en steun van een hele fijne diëtist, om te ontdekken wat bij mij past.

En ik heb twee geweldige pubers, die ik tot nu toe best goed (al zeg ik het zelf) heb opgevoed, zonder opvoedmethode, maar met een fijne opvoedstijl. De kunst is om open te staan voor hulp en adviezen en vervolgens eruit te pikken wat voor jou werkt en goed voelt.

Vind je dat lastig? Ik help je er graag bij! (Bij het ontdekken welke opvoedstijl bij jou past, niet bij het afvallen 😉 ) Als jij me een mailtje stuurt, dan mail of bel ik je terug.

Zomervakantie tips

Zomervakantie, super leuk!

De zomervakantie staat weer voor de deur. En.. ik heb een leuk nieuwtje voor je!

Veel moeders kijken er naar uit.. Zes weken geen kinderen naar school brengen en halen, zes weken geen clubjes, geen verdwenen gymtassen en ook geen kinderfeestjes. Zes weken geen topo of boekenkringen oefenen. Zes weken geen, of veel minder, zorgafspraken. Waarschijnlijk zelf ook een paar weken geen werk.

Zomervakantie, een uitdaging?

Maar er zijn ook veel moeders die er tegenop kijken.. Zes weken geen clubjes, geen school, geen ingeplande activiteiten, veel minder ritme. En dus ook zes weken de kinderen en je partner veel meer om je heen, dan je gewend bent en minder ruimte om je eigen dingen te doen.

Veel gezinnen gaan er ook een paar weken tussenuit. Aan de ene kant heerlijk, twee weken kamperen in Frankrijk, maar aan de andere kant ook een uitdaging. Vooraf moet er al veel geregeld en ingepakt worden. Iedereen is moe van werk en school en dan opeens.. zitten we al die dagen op elkaars lip gezellig te doen. Dat gaat niet altijd even relaxed en soepel natuurlijk.

Heftige emoties horen erbij.

In mei stond ik nog op een camping in Limburg en op een camping hoor en zie je veel van andere gezinnen. Kinderen die gillen, huilen en stampvoeten. Moeders die wanhopig uitroepen “ik ben er helemaal klaar mee!” Dat is heel normaal, dat overkomt ons allemaal.

Maar wat kun je eraan doen?

Mijn eerste tip is: accepteer en laat los. Als je verwachtingen erg hoog zijn (we gaan op vakantie naar een prachtige locatie, iedereen is blij, de zon schijnt, ik ga al mijn boeken uitlezen), dan valt het waarschijnlijk tegen. Als je accepteert dat jij en je kinderen even moeten wennen aan de nieuwe omgeving, het nieuwe ritme en het nieuwe eten, valt het waarschijnlijk mee. Vooral de eerste twee dagen van de vakantie plannen wij het liefste zo min mogelijk, dan gaan we even acclimatiseren.

Mijn tweede tip is: bereid de vakantie een beetje voor. Bedenk vooraf wat dingen die jullie kunnen gaan doen in verschillende situaties. Wat kun je doen als je in een enorme file terecht komt, als het ineens bloed heet wordt, als het de hele dag regent?

Het is ook slim om voor de vakantie wat speelgoed op te ruimen (bijvoorbeeld in dozen op zolder) en dan elke week wat speelgoed af te wisselen. Dan is het aanbod wat kleiner, waardoor ze makkelijker tot spelen komen en voelt het speelgoed ook steeds weer nieuw. Wist je al dat er ook speel-o-theken zijn, waar je voor een zacht prijsje speelgoed kunt lenen?

Mijn derde tip: vergeet jezelf niet. Wat heb jij nodig om relaxed de vakantie door te komen? Waar word jij blij van? Waar kun je jezelf op trakteren deze zomer? Waar kun je een momentje voor jezelf regelen, of juist even samen met je partner?

Mijn laatste tip: download mijn gratis magazine Spring! Dit magazine staat vol tips in inspiratie om tijd voor jezelf vrij te maken. Je krijgt van mij dan het magazine meteen in je inbox, zodat je vandaag nog een momentje voor jezelf kunt regelen.

Ik wens je een hele fijne zomervakantie!

Doen waar je van houdt.

Waar houd ik van?

In mijn vorige blog schreef ik dat ik 8 jaar geleden op een punt kwam dat ik even helemaal niet meer wist wat ik wilde. Ik wist wel heel goed wat ik niet wilde.

Moeilijk om keuzes te maken.

In die periode zijn we ook verhuisd en ik weet nog goed dat ik bij elke keuze die we moesten maken, zoals de kleuren op de muur en het soort vloer, tegen mijn man zei; “ja prima hoor, doe maar wat jij leuk vindt”. Hij wist gelukkig ook wel wat ik niet wilde en het resultaat was best prima.

Ik wist ook helemaal niet meer wat ik wilde met mijn werk. Ik was gestopt met werken als lerares en in de avonduren verder gaan studeren om pedagoog te worden. De opleiding was enorm interessant, maar er waren ook dingen waar ik me niet helemaal in kon vinden. Zo waren sommige docenten op de universiteit wel erg enthousiast over diagnoses stellen (labeltjes plakken). Ik kon me daar niet altijd in vinden en ik wist dat ik ook dat, niet wilde.

Leef jij nog, zoals je zelf wilt?

Maar wat wilde ik dan wel? Op de eerste plaats wilde ik vooral dat mijn kinderen gelukkig zijn. Dat ze zich in vrijheid, maar met duidelijke grenzen, kunnen ontwikkelen. Dat ze ruimte krijgen om te ontdekken, te proeven, fouten te maken en te leren. Ik wil dat ze leren hun eigen keuzes te maken en te doen waar ze blij van worden. Dat ze zichzelf mogen zijn.

Alleen deed ik dat zelf toen niet.

En dat is precies waar het achteraf niet goed ging. Pas later ontdekte ik dat de belangrijkste sleutel in opvoeden is: voorleven. Wat je doet, is zoveel belangrijker dan wat je zegt.

Als jij gelukkig bent, dan zien en voelen je kinderen dat en is de kans groot dat zij ook gelukkiger worden.

En dus is het belangrijk dat, wanneer je voelt dat er iets moet veranderen in je gezin, je begint bij jezelf. Ik heb een lange weg afgelegd de afgelopen jaren. Tientallen boeken gelezen, een traject gevolgd bij een psycholoog voor het verwerken van dingen uit het verleden, uren en uren gepraat met mijn partner en vriendinnen en een coachingstraject gevolgd.

Nu gaat het supergoed met mij. Ik weet weer wat ik wil, waar ik van houd en wat ik belangrijk vind. Ik heb weer ruimte om, naast de begeleiding van de kinderen, ook zelf te leven. Te doen waar ik energie van krijg, waar ik blij van word! En ik zie het terug in mijn gezin.

Ik help nu ook andere moeders om te ontdekken wat ze willen, waar ze ook alweer van houden en hoe ze dat echt kunnen leven. Kijk maar eens op de pagina Lekker leven en ontspannen opvoeden.

Voor mij begon het allemaal met de vraag: “waar houd ik van?” Nog steeds maak ik lijstjes van dingen waar ik van houd en, het belangrijkste, dan ga ik die dingen ook doen.

Lukt het jou om te doen waar je van houdt?

Jezelf kwijt zijn, als moeder.

De Netflixserie Maid.

Mijn man en ik hangen samen op de bank en bingewatchen de miniserie “Maid” op Netflix. Deze serie gaat over een jonge vrouw die, met haar kindje, haar partner ontvlucht. Daarna probeert ze om weer een leven op te bouwen, door keihard te gaan werken als schoonmaakster. Er zijn momenten dat alles goed lijkt te gaan en dan zijn er weer momenten dat alles instort.

Kies maar iets leuks uit voor jezelf.

In een bepaalde aflevering staat Alex, de hoofdrolspeelster, in een weggeefwinkel om kleding uit te kiezen. Een andere moeder probeert haar aan te moedigen om iets leuks voor zichzelf uit te kiezen. Maar dat valt nog helemaal niet mee. Om Alex te helpen vraagt ze haar: wat is je lievelingskleur? En Alex valt stil. Dan zegt de andere moeder: het geeft niet dat je dat niet meer weet. Voor de meesten van ons duurt het een paar weken voordat we onze lievelingskleur weer herinneren. En ze helpt Alex met een paar ‘basics’ de winkel weer uit.

Ik ben mezelf kwijt geraakt.

Het doet me denken aan een moment in mijn eigen leven. Het moment dat ik mezelf even helemaal kwijt was, zonder dat ik het doorhad. Ik was met mijn dochter in een tuincentrum, vlak voor Kerst 2013. We liepen samen door de afdeling met kerstversiering. Bij elke afdeling zag ik wel iets wat leuk zou zijn voor iemand. Kijk, die oranje bal, die zal je broer prachtig vinden! En die met roze glitters, die vind jij vast mooi! En kijk daar, een neushoorn, echt iets voor papa. En wat dacht je van die poezenhanger? Echt iets voor Marion. En deze.. die zou oma mooi gevonden hebben. Zo klets ik wat tegen mijn dochter en zij luistert en kijkt.

Dan vraagt ze opeens: mama, welke versiering is echt iets voor jou?

En ik val stil. Want tussen al die honderden, nee duizenden, versieringen heb ik geen idee meer wat ik zelf mooi vind. Niet welke kleur, niet welke vorm, niet of ik ooit nog wel een kerstboom wil versieren. In de vijf jaar daarvoor ben ik een keer verhuisd, heb ik twee kinderen gekregen, plotseling afscheid moeten nemen van mijn moeder en ben ik verder gaan studeren. Mijn leven bestaat op dat moment overdag uit zorgen voor twee kleuters en in de avond rouwen en studeren. Ik ben mezelf helemaal kwijt. Ik weet niet meer wie ik ben en erger nog, ik weet niet meer wie ik wil zijn.

Ik heb mezelf terug gevonden.

Nu is het ruim 8 jaar na dat moment. In de afgelopen jaren ben ik weer verhuisd, heb ik afscheid moeten nemen van mijn vader, ben ik afgestudeerd, getrouwd, van baan gewisseld, nog een keer afgestudeerd, nog een keer van baan gewisseld en ja, er was een pandemie. Uiteindelijk heb ik mijn baan opgezegd om voor mezelf te beginnen. Voor mezelf. Want nu is alles anders. Ik weet nu weer wie ik ben, wie ik wil zijn en ook wat mijn lievelingskleur is. Ik weet waar ik naartoe ga.

Mijn missie.

Nu is het mijn missie om andere moeders te helpen. Om hun eigen kracht terug te vinden, zichzelf terug te vinden, weer in balans te komen. Kun daar jij wel een steuntje in de rug gebruiken? Ik help je graag. Kijk maar eens onder Lekker leven en ontspannen opvoeden, of stuur me een berichtje.

Ik word 40! Persoonlijk verhaal.

Nog vier maanden en dan gaat het echt gebeuren. Ik kom er niet onderuit, of ik wil of niet, het gebeurt. In mijn hoofd zit al een aftelkalender. Nog een jaar, een half jaar, nog vier maanden...

Nog vier maanden en dan word ik veertig! Ik zou liegen als ik zeg dat het me niks doet. Niet dat ik het echt erg vind om ouder te worden. Ik ben vooral dankbaar dat ik er ben, dat ik gezond ben en dat ik een heel leuk en vrij leven heb. Eigenlijk ben ik best heel tevreden. Maar toch. Elke keer als er een persoonlijke ‘decenniumwisseling’ op de kalender staat krijg ik het op mijn heupen. Ik doe het niet bewust, maar het gebeurd wel. Ik moet iets nieuws, iets anders.

Toen ik 19 was en 20 werd, zat ik op de pabo. Ik leefde helemaal niet het leven van een gemiddelde student, want ik woonde al samen. In een eengezinswoning met ruimte voor gezinsuitbreiding. En hoewel het een leuke tijd was en hij een prima vriend, groeiden we uit elkaar. We waren ‘high school sweethearts’, maar niet ‘meant to be’. Kort daarna verbrak ik na 7 jaar de relatie en begon helemaal opnieuw. In een klein studentikoos-achtig huisje.

Toen ik 29 was en 30 werd, had ik inmiddels een andere partner, een ander huis en twee kinderen van 3 en 4. Maar we waren nog niet getrouwd. Ik stapte op mijn 29e in het huwelijksbootje met de leukste en de liefste. Dat moest trouwens wel in de meivakantie, tussen mijn colleges door. Want ik had ook besloten op opnieuw te gaan studeren en volgde colleges aan de universiteit, met bijbehorende tentamens.

En nu ben ik 39. En wat heb ik dit jaar gedaan? Ik heb mijn baan in het onderwijs opgezegd. En ik ben voor mezelf begonnen. Weer een grote stap, weer tijd voor iets nieuws, tijd voor verandering. En ik word daar zo blij van! Nieuwe dingen ontdekken, uitproberen, onderzoeken en nieuwe dingen leren!

Wie weet wat ik ga doen, zodra ik 49 word?

Maar voor nu kijk ik toch met een beetje weemoed naar de aftelkalender. Nog 122 nachtjes en dan ben ik jarig.

Meer tijd en energie voor jezelf; gouden tip!

Veel moeders zouden graag wat meer me-time willen, wat meer tijd voor zichzelf. Maar hoe zorg je ervoor dat je meer tijd vrij maakt? We hebben allemaal veel op ons bordje: voor de kinderen zorgen, werk, het huishouden, vrijwilligerswerk, sport, sociale contacten, helpen op school, mantelzorg..

Gouden tip om makkelijk meer tijd voor jezelf vrij te maken. Pak pen en papier!

Ik heb een tip voor je. Pak een leeg vel papier en maak een lijst van taakjes die je doet en die je veel tijd of energie kosten. Bijvoorbeeld: voorleesmoeder op school zijn, de hond van de buurvrouw uitlaten, boodschappen doen, een kinderfeestje organiseren, de badkamer schoonmaken, naar de sportschool gaan..

Pak nu een tweede vel en zet al die dingen op een rij. Bovenaan schrijf je de dingen die je heel leuk vindt om te doen. In het midden komen de dingen die je niet heel vervelend vindt, maar ook niet heel leuk. Onderaan komen de dingen die je echt heel vervelend vindt om te doen.

De bovenste dingen blijf je gewoon doen. Dat zijn de dingen die je leuk vindt en die je misschien zelfs energie geven. We trappen vaak in de valkuil waarin we dingen die we leuk vinden het eerste schrappen (bijvoorbeeld: dan ga ik deze week maar niet sporten), terwijl dat juist de dingen zijn waar je energie van krijgt!

Van het onderste deel van de lijst ga je nu kritisch bekijken of er dingen zijn die je kunt uitbesteden.

Bedenk bij elk punt:

1. Kan ik iemand anders vragen om het van me over te nemen? (Kan een andere moeder leesmoeder worden? Kan je zoon de hond van de buurvrouw uitlaten? Kan je partner stofzuigen?)

2. Kan ik iemand inhuren om het voor mij te doen? (Bijvoorbeeld huishoudelijke taken, de ramen wassen of de boodschappen.)

Succes!

Wil je nog meer tips om om meer tijd voor jezelf vrij te maken? Download dan mijn gratis magazine! In dit magazine vind je tips van mij en van andere moeders, persoonlijke verhalen en een gratis printable.