Ontdek de kracht van loslaten, webinarweek.
In de week van 13 tot en met 17 november gaf ik drie webinars over de kracht van loslaten.
Lekker leven = ontspannen opvoeden.
Als je goed voor jezelf zorgt, zit je lekkerder in je vel. Je hebt meer energie, rust in je hoofd en zelfvertrouwen en juist dat maakt je een betere moeder. In de vorige webinars hebben we het onder andere gehad over grenzen aangeven en tijd vrijmaken voor jezelf.
In mijn werk, als pedagoog en coach voor moeders, kom ik regelmatig moeders tegen met een vol hoofd, een volle agenda en veel onrust bij de kinderen of in het gezin. Ze zouden graag meer rust willen, maar ook meer plezier, meer energie en meer tijd voor zichzelf.
Loslaten geeft je rust, energie en ruimte.
Wat de moeders die ik begeleid vaak goed helpt, is leren loslaten. Loslaten lijkt soms heel moeilijk, maar kan heel eenvoudig zijn, als je weet welke stappen je moet zetten. En als je die stappen eenmaal zet, dan ervaar je direct hoeveel het je op kan leveren:
“Voordat ik startte met de cursus was ik heel druk met 100 dingen tegelijk, en had niet echt overzicht in prioriteiten. Ik wist ook niet goed hoe we thuis de taken goed konden verdelen.
Ik heb door de cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden, echt inzicht gekregen in hoe ik praktisch dingen anders kan aanpakken. De taken in huis zijn nu veel beter verdeeld. En ik zeg nu makkelijker ‘Ik heb daar geen tijd voor’ in plaats van alles naar me toe trekken.” Lisa
“Opvoeden, het enige waar geen echte opleiding voor is, we doen allemaal maar wat. Ingestapt om meer handvatten te ontvangen en de onrust hier in huis een andere draai te geven. Tijdens het doorleven van de Lekker leven & ontspannen opvoeden vallen er steeds meer dingen op hun plek. Soms doe je het al en soms is het bijschaven een betere oplossing. Alleen dat al gaf al rust.” Charlotte
Hoe loslaten mijn leven veranderde.
Loslaten heeft ook mijn eigen leven veranderd. Door spullen los te laten (van onze opgroeiende kinderen en van mijn overleden ouders), kreeg ik meer rust en ruimte in mijn hoofd en in mijn huis. Door negatieve gedachtes en overtuigingen los te laten, kon ik eindelijk voor mezelf beginnen en tegelijkertijd 19 kilo afvallen. Door mijn kinderen vaker los te laten en te stimuleren dingen zelf te doen, zie ik dat zij zelfstandiger worden en meer zelfvertrouwen krijgen.
Loslaten geeft me echt veel meer rust, ruimte, plezier en energie!
Ontdek de kracht van loslaten!
Door mijn kennis en ervaringen met jou te delen in gratis webinars, wil ik je helpen om ook ontspannen op te gaan voeden en lekkerder in je vel te zitten. Heb je de webinars gemist? Geen probleem! Ik kan je tot en met 27 november 2023 gratis de opnames toesturen. Stuur mij een berichtje via het contactformulier en ik zorg dat de opnames zo snel mogelijk naar je toe komen.
Zet je kind niet op de eerste plaats!
Als je me volgt op sociale media, weet je dat ik dit vaker zeg; zet als moeder je kind niet op de eerste plaats. In deze blog zal ik je uitleggen wat ik daar precies mee bedoel.
Veel moeders denken dat ze een goede moeder zijn, als ze hun kind of kinderen altijd op de eerste plaats zetten. Daarna volgen hun partner, hun werk, het huishouden.. en helemaal onderaan; daar plaatsen zij zichzelf als moeder.
Het klinkt misschien heel idealistisch: “Mijn kinderen staan altijd op de eerste plaats.” Of: “Ik kom later wel weer aan de beurt.” Wat deze moeders eigenlijk willen zeggen is: “Mijn kinderen zijn ontzettend belangrijk voor mij.” En die laatste uitspraak, daar kan ik me wel helemaal in vinden.
Als je de kinderen altijd op één zet en jezelf op twee, of drie of nog lager, dan maakt dat je geen betere moeder. Echt niet. Het maakt je wel moe, misschien zelfs uitgeput. Het zorgt ervoor dat je jezelf kwijtraakt en ook nog dat je het verkeerde voorbeeld geeft aan je kinderen.
Iedereen die twee of meer kinderen heeft, weet het. Als je een kind hebt gekregen, dan is dat kind op dat moment het allerbelangrijkste, aller kostbaarste wat je hebt. Je houdt voor 100% van je kind. Zodra je in verwachting bent van de tweede, vraag je je misschien wel eens af hoe dat dan moet. Zou je evenveel van het tweede kind houden, zal het tweede kind net zo belangrijk zijn?
Zodra je kind geboren is, weet je dat het waar is. Met het tweede kind komt er gewoon meer liefde bij. Het tweede kind (en het derde, het vierde) deelt gewoon de eerste plek met je eerste kind. Ze hoeven jouw liefde niet te delen, er is genoeg voor iedereen.
Dat is dus het geheim van de eerste plek! Er is heel veel plaats en het is flexibel. De eerste plaats wordt groter, naarmate je meer kinderen krijgt. Er komt meer liefde bij. Het goede nieuws is; er is daar ook een plaatsje voor jou, als moeder.
Zet jezelf, naast de kinderen, op de eerste plaats. Er is echt genoeg plek en liefde. Je geeft je kinderen niet minder liefde, omdat je jezelf ook liefde geeft. Als je goed voor jezelf zorgt, net zoals je goed voor je kinderen zorgt, dan krijg je meer energie, meer tijd voor dingen die belangrijk zijn voor jou als moeder, meer plezier, meer eigenwaarde.. de lijst is bijna eindeloos!
En een bonus is, dat je je kinderen het goede voorbeeld geeft. Je laat ze zien hoe belangrijk het is om goed voor jezelf te zorgen.
Als je jezelf op de tweede of een nog lagere plaats zet, zul je ontdekken dat je steeds minder energie en plezier ervaart. Daardoor kun je ook niet de moeder zijn, die je zo graag wilt zijn; een vrolijke, betrokken, energieke en veerkrachtige moeder.
Jezelf op de eerste plaats zetten, naast je kinderen, hoeft helemaal niet moeilijk te zijn. Het begint met goed voor jezelf zorgen, tijd vrijmaken voor jezelf, regelmatig iets doen waar je blij van wordt. Als je dat regelmatig doet, ervaar je vanzelf dat het je juist een betere moeder maakt.
Heb jij geen idee meer waar je blij van wordt, ben je jezelf een beetje kwijtgeraakt daar op de tweede (of nog lagere) plek? Neem eens een kijkje bij mijn cursus Lekker leven en ontspannen opvoeden, ik weet zeker dat het je inspireert!
Loslaten in de herfst
Het is herfst. De bladeren verkleuren en vallen van de bomen. De laatste oogst wordt van het land gehaald. De dagen worden kouder en korter. Binnen steek ik weer kaarsjes aan en ik ga in de avond met een kopje thee, onder een dekentje op de bank zitten. Maar het kriebelt bij mij ook om op te gaan ruimen, weg te doen, gezellig te maken.
Wat doet de herfst met jou?
Vind je de herfst een fijn en knus seizoen? Of zie je op tegen de kortere dagen en het natte weer?
De herfst is in elk geval een fijne periode om los te gaan laten. Net zoals de bomen, die hun blaadjes loslaten, kun jij ook stilstaan en voelen wat je graag zou willen loslaten. De volgende vragen kunnen je helpen om helder te krijgen wat jij graag los zou willen laten dit seizoen:
- Welke spullen gebruik je al langere tijd niet meer? Wat kun je weggeven aan een goed doel of gewoon weggooien? Opruimen geeft lucht en ruimte voor nieuwe dingen.
- Welke activiteiten, die nu in je agenda staan, kosten je vooral energie? Zijn er afspraken, activiteiten of abonnementen bij die je liever zou willen loslaten? Waar ga je 'nee' tegen zeggen?
- Welke gewoontes heb jij, die je niet langer meer dienen? Dingen die je altijd op een bepaalde manier doet, omdat je ze nou eenmaal zo doet, maar die je niet echt verder helpen of waar je niet langer blij van wordt? Wat houdt je tegen om ermee te stoppen?
- Welke gedachtes komen steeds weer terug, maar helpen je niet verder? Kun je die gedachten ook omdenken, van een andere kant bekijken? Mag je die gedachten ook loslaten en wat gebeurt er dan?
- Welke dingen kun je niet veranderen en zal je dus (uiteindelijk) moeten accepteren?
Loslaten is altijd de tweede stap die je gaat zetten. De eerste stap is om emoties toe te laten. Je mag twijfelen, bang zijn, er tegenop zien, balen, boos of verdrietig zijn. Als je die emoties wegdrukt, zal het nog moeilijker worden om daarna los te laten.
Het kan helpen om over je emoties te praten, schrijven of tekenen, of juist flink te gaan sporten, net wat bij jou past. Pas als je de emoties echt hebt toegelaten, zal het je lukken om ook echt los te laten. Daarvoor heb je rust nodig, een momentje voor jezelf, een momentje stilstaan en voelen.
Zorg dus dat je eerst een moment van rust creëert voor jezelf. Bedenk of voel dan wat je graag los zou willen laten. Laat de emoties toe en verwerk ze door erover te praten of schrijven. Neem dan pas de laatste stap en kom in actie; ruim op, dank af, zeg nee, denk om en/ of accepteer dat het niet te veranderen is op dit moment.
Vind je het lastig om die rust te vinden, om te voelen wat echt belangrijk is voor jou en wat je wilt loslaten? Lukt het je niet goed om de stappen alleen te zetten? Ik help je er graag mee. Je kunt me altijd een berichtje sturen via het contactformulier. Dan mail of bel ik je en kijken we samen wat ik voor je kan betekenen.
Tips voor de zomervakantie!
De zomervakantie: heerlijk, of een uitdaging?
Vorig jaar plaatste ik een bericht online over tijd vrijmaken voor jezelf in de zomervakantie. Ik schreef dat het best een uitdaging kan zijn om er zes weken een fijne tijd van te maken voor je kinderen en voor jezelf. Wat er daarna gebeurde, had ik niet verwacht.
Onder mijn bericht kwamen een stuk of tien reacties van moeders. Moeders die het belachelijk vonden dat je als moeder tijd vrij voor jezelf 'eist', terwijl je zou moeten genieten van je kinderen. En moeders die zich helemaal niet herkenden in dit 'probleem', omdat ze alleen maar plezier hebben in de vakantie en enorm naar uitkijken.
Achter de schermen gebeurde tegelijkertijd iets anders.
Ik ontving tientallen privéberichten van moeders die het zo fijn vonden dat ik dit bericht geplaatst had. Dat ze zich herkenden in dit probleem, maar zich er een beetje voor schaamden. Want 6 weken vakantie is best fijn; even geen wekker voor school, geen huiswerk, geen clubjes. Maar wat dan wel? Niet iedereen heeft zelf ook 6 weken vrij, niet iedereen zit 5 weken op de camping. Niet elk kind kan zich even goed zelfstandig vermaken. En dan kan het je best eens aanvliegen.
Daarom geef ik in deze periode altijd heel veel tips om de vakantie ontspannen door te komen.
Die tips verstuur ik via inspiratiemails en plaats ik op Instagram en Facebook.
In deze blog zal ik alvast een tip met je delen:
Vergeet jezelf niet, deze zomer!
Maak, aan het begin van de vakantie, een lijstje met dingen die jij graag zou willen doen deze zomer. Het hoeven geen grote dingen te zijn. Misschien wil je een keer je boek uitlezen, naar de kapper, met een vriendin afspreken of een keer per week een uurtje sporten?
Maak vervolgens een plan hoe je dit echt kunt realiseren. Kan je partner op die momenten voor de kinderen zorgen, of heb je familie die op jouw kinderen kan passen? Vertel ze dan vast over je plannen.
Geen familie, partner of oppas bij de hand.
Het kan natuurlijk ook zo zijn dat je geen oppas bij de hand hebt. Dan is het slim om op tijd actie te ondernemen. Ga samenwerken met een andere moeder. Jij past een middag op haar kinderen en zij een middag op die van jou. Op die manier hebben je kinderen vriendjes om zich mee te vermaken en creëer jij een middagje vrij voor jezelf.
Meer tips voor de zomervakantie ontvangen?
Stuur me een mailtje, dan zet ik jou ook op de lijst voor de gratis inspiratiemails. Uiteraard kun je je op elk moment weer eenvoudig uitschrijven. Of volg me op Facebook of Instagram.
Fijne vakantie!
Geef makkelijker je grenzen aan, met deze drie stappen.
Ik vond het moeilijk om grenzen aan te geven.
Toen ik nog een baan had in loondienst, vond ik het regelmatig heel lastig om mijn grenzen aan te geven. Ik had een contract voor 36 uur, maar werkte regelmatig 40 of meer. Dat had ook voordelen, want die overuren kon ik dan weer opnemen op een dag dat ik liever vrij wilde zijn voor de kinderen. Maar tegelijkertijd was de druk hoog. Ik had regelmatig hoofdpijn, was bijna altijd moe en om mij heen zag ik steeds vaker collega’s (tijdelijk) vertrekken met een burn-out.
Wat ging er mis bij mij en mijn collega's?
Wat waren de valkuilen waar wij, mijn collega’s en ik, intrapten? Allereerst deden we ontzettend belangrijk werk. We hielpen mensen die echt hulp nodig hadden. Mensen die, vaak zwaar getraumatiseerd, hier in Nederland weer hun leven probeerden op te bouwen met helemaal niks. En dus waren we onmisbaar, of beter gezegd; voelden we ons onmisbaar. Die mensen rekenden op ons!
Een andere valkuil was dat we elkaar van alles aanpraatten; ‘Het is nu even druk, na de audit wordt het wel weer rustiger. We moeten dit nu gewoon even afronden, daarna kunnen we weer vrije dagen opnemen. We kunnen nu echt niet minder gaan doen, juist nu drie van de zeven ziek thuis zitten. Laten we de taken van onze collega met burn-out maar onder elkaar verdelen, want een tijdelijke kracht inwerken om haar te vervangen kost ook weer energie en budget.’
Nee zeggen, met schuldgevoel en excuses.
Op een avond stond er weer een vergadering gepland en ik zag het echt niet zitten om daar ook nog naartoe te gaan. Mijn doe-lijst was eindeloos lang en er was een belangrijk project wat af moest. Na een tijdje twijfelen en met schuldgevoel, besloot ik mezelf af te melden voor de vergadering. Ik stuurde mijn collega’s een mail:
“Beste collega’s, vanavond hebben we een vergadering. Ik weet dat die vergadering belangrijk is, maar het lukt me echt niet om aanwezig te zijn. Vorige week heb ik 12 overuren geschreven en deze week zit ik alweer aan mijn max. Zoals jullie weten ben ik bezig met project A en dat moet echt volgende week af. Ik hoop op jullie begrip hiervoor.
Mochten jullie nog vragen aan mij hebben over project B, stuur me dan even een appje, dan beantwoord ik die tussendoor even. Ik zal straks nog een mailtje sturen met mijn input betreffende punt 3a, zodat jullie daar wel verder mee kunnen.
Nogmaals excuses en ik wens jullie een goede vergadering.
Groetjes, Pauline. ”
Terwijl ik op ‘verzenden’ klikte, kwam er een mail binnen van een (mannelijke) collega:
“Hoi allemaal, ik ben er vanavond helaas niet bij. Lees wel in de notulen wat ik gemist heb. Tot de volgende keer. Fijne avond, J.”
Hij zegde, net als ik, de vergadering af. Hij zei ook 'nee', maar dan zonder zich te verontschuldigen en allerlei extra werk op zich te nemen. Ik vond dat echt een leermomentje; zo kan het ook!
Hoe kan ik beter mijn grenzen aangeven?
Terugkijkend heb ik in die periode veel geleerd over het aangeven van mijn grenzen. Sindsdien pak ik het anders aan. Ik geef nu veel beter mijn grenzen aan en ik voel me zelden meer moe en heb nooit meer hoofdpijn door mijn werk.
Dat komt eigenlijk door drie simpele stappen die ik steeds weer zet:
1. Ik realiseer me nu dat ik op mijn werk vervangbaar ben, maar thuis niet. Toen de corona-crisis uitbrak was er opeens veel minder budget en stond ik, ondanks mijn vaste contract, binnen een paar maanden op straat. De projecten waar ik mee bezig was werden geschrapt of verkleind en de organisatie waar ik voor werkte draait nog steeds gewoon door. Ze konden me prima vervangen.
Thuis ben ik niet vervangbaar. Mijn kinderen rekenen op mij als moeder, mijn man vindt mij onmisbaar als partner. Voor hen ben ik echt onvervangbaar.
2. Mijn gezin staat absoluut op nummer 1, inclusief de zorg voor mezelf. Je kunt prima jezelf op één zetten, naast je kinderen en je partner. Het is heel gezellig om met z’n allen op de eerste plaats te staan! Je bent geen ‘betere moeder’ als je je kinderen alleen op de eerste plaats zet. Jij mag daar bij hen staan.
3. Ik weet nu wat ik echt belangrijk vind. Mijn gezin, mijn persoonlijke ontwikkeling, zorg voor mezelf en ook mijn werk. Werk waarin ik word uitgedaagd, mensen echt verder kan helpen en waarin ik dagelijks nieuwe dingen leer. Ik weet wat ik wil doen en waarom ik dat doe.
Stel jezelf drie belangrijke vragen, voordat je 'ja' zegt, tegen een activiteit.
Doordat ik weet wat ik wil doen en waarom ik dat doe, is het opeens veel makkelijker om grenzen aan te geven. Ik vraag mezelf af:
– Draagt deze activiteit bij aan een van de dingen die ik echt belangrijk vind?
– Draagt deze activiteit bij aan een van de doelen die ik wil behalen?
– Geeft deze activiteit me energie, plezier of een goed gevoel?
Is het antwoord op deze vragen drie keer nee? Dan zeg ik nee tegen de activiteit en ik stop ermee. Als dat echt niet kan, zoek ik een andere oplossing. Ik vraag bijvoorbeeld iemand anders (betaald of onbetaald) om deze taak van mij over te nemen.
Er zijn veel dingen waar ik inmiddels mee gestopt ben, bijvoorbeeld; strijken, boodschappen doen (ik laat ze bezorgen), doelloos scrollen op sociale media, contacten onderhouden met mensen die altijd negatief zijn en in m'n eentje alle voorbereidingen treffen voor feestdagen (doe ik nu samen met mijn gezin).
Door deze vragen steeds weer opnieuw aan mezelf te stellen, wordt het echt makkelijker om grenzen aan te geven en ook om meer tijd voor mezelf vrij te maken. Probeer het maar eens uit!
Wat zouden ze er van denken, als ik…
Persoonlijk verhaal.
Mijn moeder leed aan iets, wat ik ook wel het 'Watzoudenanderendaarvandenken-virus' noem. Bij alles wat ze deed, overwoog of wilde dacht ze eerst; wat zouden anderen daar van denken?
Op mijn 15e kreeg ik verkering met een jongen die veganist was en ik besloot toen spontaan om zelf vegetariër te worden. Mijn moeder vond dat heel interessant. Ze was altijd al bewust bezig met het milieu en gezonde voeding, maar vegetariër worden, dat vond ze lastig.
Ze vond het wel heel goed van mij, dat ik vegetariër werd en at vanaf toen thuis zelf ook meestal vegetarisch. Dat was ook praktisch, want we woonden met z'n tweetjes. Toen ik haar vroeg waarom ze niet ook helemaal vegetariër werd zei ze; 'Ik ben 52 jaar, mensen zien me aankomen. Dat ik dan opeens vegetariër ben. Wat zouden ze daar niet van denken? Ik eet thuis wel vegetarisch.'*
Waarschijnlijk speelde ook een rol dat zij en haar vriendinnen vlak na de oorlog geboren zijn en opgroeiden met 'eten wat de pot schaft' en 'doe maar gewoon, dan doe je wel gek genoeg.' Die gedachtes remden haar af om te kiezen wat ze eigenlijk zelf graag zou willen doen.
Ook was mijn moeder twee keer getrouwd en twee keer gescheiden. En daar praatten wij niet over. Tenminste, nooit buiten de deur. Ik mocht me overal alleen voorstellen met mijn voornaam, want wat als mensen horen dat wij alle drie (mijn moeder, mijn oudere zus en ik woonden toen met z'n drietjes) een andere achternaam hadden?
Ze zien je aankomen. Twee keer getrouwd en twee keer gescheiden. Wat zouden ze daar niet van denken?
(Dat mijn zus een flinke bos donkere krullen en bruine ogen heeft en ik blond haar een blauwe ogen, zorgde ervoor dat mensen gingen raden hoe dat kon en meestal dachten dat mijn zus geadopteerd zou zijn. In de jaren '70 en '80 waren er niet veel alleenstaande vrouwen met twee kinderen van twee vaders.)
Als ik in gesprek ben met de moeders die ik coach merk ik dat het virus van 'Watzoudenanderendaarvandenken' nog steeds even besmettelijk en aanwezig is.
Er zijn moeders die graag thuisblijfmoeder zouden willen zijn, maar dat niet doen. Want, wat zouden anderen daarvan denken? Of ze zouden juist graag meer willen werken, een eigen bedrijf willen beginnen, willen scheiden, of juist willen trouwen met een oudere man, hun rimpels willen laten wegspuiten, open willen zijn over het pittige gedrag van hun kind.. maar ze doen het niet.
Want.. wat zou een ander daarvan denken?
Er is maar een remedie voor dit virus en dat is een antwoord op de vraag geven.
Wat zouden anderen daarvan denken?
Helemaal niks. De meeste mensen in jouw omgeving zijn helemaal niet bezig met jou en de keuzes die jij maakt. Die zijn namelijk te druk met zichzelf.
Mensen die dichtbij jou staan willen, als het goed is, graag dat jij gelukkig bent. Zij willen dat je kiest wat jou gelukkig maakt. Echt waar.
En stel, dat zou toch niet zo zijn. Er zijn mensen in jouw naaste omgeving die niet willen dat jij kiest waar jij gelukkig van wordt. Doet het er werkelijk toe wat die mensen denken?
Maak dus keuzes waar jij gelukkig van wordt. En laat je vooral niet remmen door het virus! Je kan dit!
* Een jaar later ging ik uit huis, ik was bijna 17. Mijn moeder werd alsnog helemaal vegetariër en bleef dat tot haar dood, 9 jaar later.
Lente, tijd voor (persoonlijke) groei.
Het is eindelijk lente. Tijd om te groeien.
Je ziet het nu niet alleen op de kalender, maar ook zodra je een stap buiten de deur zet. De zon schijnt wat vaker, bomen krijgen bloesems en de tulpen komen boven de grond. De lente is absoluut mijn favoriete seizoen. En niet alleen vanwege de prachtige natuur.
Voor mij staat de lente symbool voor groei. Het is de tijd waarin ik de ruimte voel om te groeien. Tijd voor nieuwe dingen!
Waar ik in de winter nog veel binnen bleef en nadacht over wat ik graag wil veranderen, geeft de lente kriebels om dingen echt anders aan te pakken. Dat begint met opruimen. Letterlijk, door een rondje door het huis te maken en op te ruimen. Maar ook figuurlijk. Met welke dingen wil ik graag stoppen? Welke dingen in mijn agenda wil ik graag opruimen? Welke activiteiten passen niet langer bij mij?
Opruimen geeft ruimte voor nieuwe dingen. De lente is een prachtige tijd om te beginnen met nieuwe gewoontes. Zo wandel ik sinds vorige lente elke dag een half uur. Dat bevalt me zo goed, dat ik dat zeker blijf doen.
Ook binnen mijn bedrijf zijn er deze lente veel veranderingen. Ik neem afscheid van drie cursussen en ben druk bezig met het ontwikkelen van een nieuwe cursus. Twee e-books gaan weg en er komt een nieuwe voor in de plaats. Niet zomaar een e-book, maar een magazine, vol inspiratie, tips en verhalen. Je kunt hem vanaf 21 april hier gratis downloaden.
De nieuwe cursus krijgt als thema ‘Lekker leven en ontspannen opvoeden’. Het gaat onder andere over mindset, tijd voor jezelf vrijmaken, ontspannen en grenzen aangeven. En het gaat ook over moederschap, straffen en belonen (en alternatieven daarvoor), omgaan met een kind dat snel overprikkeld is, emoties en het loslaten van je kind.
Ik kijk er echt ontzettend naar uit om deze nieuwe cursus te lanceren en hoop er honderden moeders mee te gaan verder helpen! Misschien iets voor jou? Meld je nu dan vast aan voor de (vrijblijvende) wachtlijst. Dan houd ik je op de hoogte van alle ontwikkelingen en ontvang je een leuke bonus als je straks besluit ook mee te doen.
Ik wens je een hele fijne lente,
liefs,
Pauline.
Persoonlijke groei in maart.
Maart is een beetje een tussen-in maand. Het is geen winter meer, maar ook nog geen lente.
De winter is voor mij de tijd van rust, stilte, naar binnen keren. Het ideale moment om te bedenken wat ik wil veranderen in mijn leven en een beetje te reflecteren. Ben ik nog blij met mijn werk, mijn huis, mezelf en hoe alles verloopt in mijn gezin?
Aan het einde van de winter ben ik daar ook wel een beetje klaar mee. Het begint te kriebelen, ik ben toe aan iets nieuws, aan licht en lucht, aan verandering.
De lente is voor mij de tijd van groeien en bloeien. Ik geniet enorm van de eerste zonnige dagen, de krokussen en sneeuwklokjes in mijn tuin en het feit dat het weer langer licht is. Het is tijd voor nieuwe dingen, misschien een nieuw kapsel, een nieuwe outfit, nieuwe planten in de tuin en de ideale tijd om nieuwe dingen te gaan leren.
Maar maart zit daar een beetje tussenin. Er zijn dagen dat de zon er is en er zijn dagen met regen of natte sneeuw. Je kunt nog niet echt in de tuin aan de slag, al begint het wel te kriebelen.
Ik wandel elke dag en ik zag dat de tuinders bij ons in de wijk al begonnen zijn met de voorbereidingen. Ze zijn aan het opruimen, schoonmaken en schuren. Alle oude kapotgevroren planten en spullen gaan de tuin uit, er worden dingen gerepareerd en er wordt ruimte gemaakt. Ruimte voor de lente, voor nieuwe dingen. En ze zaaien voor in hun kassen.
En daar is maart dan ook de ideale maand voor! Maart is de maand van opruimen, afscheid nemen van het oude en ruimte maken voor het nieuwe. Maart is de maand waarin we allemaal weer in actie komen, al is het misschien nog een beetje voorzichtig.
Hoe gaat dat bij jou?
Ben jij nog blij met je werk, je huis en hoe de dingen verlopen in je gezin? Zit je lekker in je vel? Of is het tijd om op te ruimen en je voor te bereiden op iets nieuws, iets voor te zaaien?
Als jij ook stappen wil gaan zetten deze lente, bijvoorbeeld door aan je persoonlijke ontwikkeling te werken, aan je vorm, iets nieuws te leren of iets anders aan te gaan pakken, dan heb je daar natuurlijk wel tijd voor nodig. Tijd voor jezelf en ruimte om lekker aan de slag te gaan met al je plannen.
Ik heb een hele leuke tip voor je. Op deze website kun je veel blogs lezen met inspiratie, maar je kunt hier ook een gratis magazine downloaden. Dit magazine heet Spring en staat vol tips en inspiratie over tijd vrij maken voor jezelf. Als je hem nu download, heb je hem vandaag nog in je inbox. Aanrader!
Ik wens je een hele fijne dag,
Pauline.
Tijd voor jezelf is niet egoïstisch.
Moeders die zichzelf wegcijferen zijn geen betere moeders.
"Ik heb mijn kinderen altijd op 1 gezet, mezelf weggecijferd. Nu zijn ze uit huis en heb ik niks meer om handen. Ik weet niet eens meer wat ik leuk vind. Ik wil alle jonge moeders aanraden om het anders te doen, want ik heb er spijt van dat ik het zo aangepakt heb.' - anoniem
Bovenstaand bericht las ik afgelopen week op Facebook. Het deed iets met me. Ik vind het treurig, maar tegelijkertijd ook liefdevol. Deze moeder heeft zichzelf altijd weggecijferd voor de kinderen. Vanuit liefde voor haar kinderen. En daardoor is ze zichzelf kwijtgeraakt.
Ontspannen opvoeden.
Zoals jullie misschien wel weten is het mijn missie om moeders te helpen ontspannen op te voeden. Ontspannen opvoeden betekent voor mij opvoeden met zelfvertrouwen, plezier, energie en voldoende tijd voor jezelf. En dat laatste is juist iets waar veel moeders moeite mee hebben.
Want tijd voor jezelf vrijmaken, is dat niet egoïstisch? Zet een goede moeder haar kinderen niet altijd op 1?
Tijd voor jezelf vrijmaken is super belangrijk!
Nee. Tijd voor jezelf vrijmaken is niet egoïstisch. Het is super belangrijk. Voor jezelf en je gezin. Ik zal je vertellen wat mijn ervaring is. Voor mijn werk spreek ik al jaren tientallen, misschien wel honderden moeders. Een groot deel van hen is altijd moe, een klein deel zelfs uitgeput en opgebrand. Ze geven alles voor hun kinderen, hun werk, hun partner en het huishouden. Soms doen ze ook nog vrijwilligerswerk, helpen ze op school of doen ze mantelzorg. Daardoor raakt hun batterij helemaal leeg.
Omdat hun batterij leeg is, vinden ze het moeilijk om op te voeden, grenzen aan te geven, duidelijk te zijn en plezier te maken met hun kinderen.
Hoe kun je je energie weer opladen?
De enige manier om die batterij weer op te laden is tijd nemen voor jezelf. Dingen doen waar jij van tot rust komt, of waar jij juist energie van krijgt. Wat dat is, is voor iedereen anders. Zelf maak ik dagelijks tijd voor mezelf vrij, Ik maak elke dag een wandeling met mijn partner, ik ga op tijd naar bed en ik lees graag en veel. Verder spreek ik graag af met vriendinnen, bijvoorbeeld om thee te drinken in het tuincentrum (waar het altijd lente is en waar ik meteen vrolijk word van alle bloemen).
Door regelmatig op te laden, word je een vrolijker, energiekere en leukere moeder. Als je voldoende energie hebt is het makkelijker om grenzen aan te geven. Met een vol hoofd is het juist moeilijk om beslissingen te nemen en hier achter te blijven staan. Terwijl kinderen juist opbloeien van duidelijke grenzen. Dan hoeven ze veel minder de strijd aan te gaan en is de sfeer in huis veel relaxter.
Waar word jij echt blij van?
Daarom heb ik een leuke uitdaging voor je. Bedenk deze week nog iets wat jij zou kunnen doen, waar je blij van wordt en energie van krijgt. Doe dat deze week nog. Ervaar zelf wat voor effect het op je heeft, als je op tijd oplaadt.
Ik zou het erg leuk vinden als je me laat weten wat jij gekozen hebt. Je kunt me een berichtjes sturen via de contactpagina van deze site.
Ik wens je een hele fijne week!
Tijd voor jezelf in de Herfstvakantie, persoonlijk verhaal.
Voor een deel van Nederland is de herfstvakantie net begonnen en voor ons net weer afgelopen. Wij hebben een heerlijke week gehad.
Vandaag zijn de kinderen weer naar school en ben ik weer aan het werk gegaan. Maar ondertussen zat ik te bedenken wat afgelopen week nou precies voor mij zo'n fijne vakantie maakte.
Op de eerste plaats dat we echt weer even tijd hadden voor elkaar. Lekker dagjes weg met het gezin. We hadden een verjaardag, gingen twee dagen naar de Efteling en ook nog een dag naar het Instagrammuseum Akwart (waar mijn dochter deze leuke foto van mij maakte). Verder hebben we veel gekletst, gelachen, uitgeslapen en lekker gegeten.
Maar wat voor mij ook heel belangrijk is: ik had tijd voor mezelf. Een avondje gezellig met mijn man en zonder kinderen, een middagje uitgebreid in bad en de Flow lezen, een lange wandeling maken.
Daarnaast heb ik ook nog gewerkt. Dat is voor mij eigenlijk ook tijd voor mezelf, voor mijn eigen bedrijf. Achter de schermen ben ik bezig met een nieuw e-book, een webinar en een nieuwe cursus.
Het onderwerp van al deze nieuwe dingen?
Tijd voor jezelf.
In de vragenlijst die ik afnam onder tientallen moeders kwam naar voren dat dat echt een punt is waar we nog aan willen werken; meer tijd voor onszelf, jezelf wat vaker op nummer 1 zetten.
Vind jij dat ook lastig? Download dan mijn nieuwe magazine "Spring!" In dit gratis magazine lees je tips van mij en van andere moeders, persoonlijke verhalen en inspiratie over tijd vrijmaken voor jezelf. Ik leg je uit waarom het zo belangrijk is (en niet egoïstisch). Als je het magazine aanvraagt, krijg je hem vandaag nog in je inbox.
